Deze nieuwe plaat van Laura Mihalka uit het zonnige Californië stond eigenlijk niet bij haar in de agenda. Het idee om haar debuut Spell of the Light Pink Pearl uit 2010 een vervolg te geven was er niet. Tot de pandemie insloeg en ze met ruime tijd kwam te zitten. Haar werk is voornamelijk het bespelen van de cello in bands en het opvoeden van twee kinderen. Ze was na haar debuut klaar met het ambiëren van een solo artiest.
Gelukkig brengt ze met Feels Electric na 11 jaar toch een tweede plaat uit. Ze heeft het optimale benut uit haar vrije tijd en deze plaat is het prachtige resultaat. Want wat we hier horen is een album die rijkelijk belegd is en een aantal memorabele moment bevat. Dat tekent zich af in de dromerige zang van Mihalka, maar ook het fenomenale gebruik van de instrumentatie.
De nummers op Feels Electric bevatten elk verschillende lagen aan instrumenten en het geeft de plaat een geweldige flair mee. De piano heerst het meest op dit album aangevuld met diverse andere instrumenten zoals cello, elektrische gitaren en andere percussies. Je merkt aan alles dat Laura Mihalka een uiterst ervaren muzikante is. Ene kant jammer dat ze pas na 11 jaar de keuze maakt om nieuwe muziek uit te brengen.
Want muziek zoals op Feels Electric is licht verslavend en laat je niet los. Als we dit album in een hokje zouden plaatsen dan komt indie-pop het meest dichtbij. Laura Mihalka laat zich beïnvloeden door artiesten zoals Father John Misty en Tame Impala en je hoort hier en daar is op Feels Electric zeker wat van te horen. Met name het dromerige en zwevende aspect komt duidelijk hier terug. De muziek die ze op dit album schetst spreekt vooral tot de verbeelding.
Zo’n prachtige plaat als Feel Electric maken doet Laura Mihalka niet alleen. Er zijn een aantal grote namen bij betrokken, waarvan Jesse Seibenberg het meest opvalt. Deze Grammy winnaar produceert Feels Electric en gidst Mihalka op uitstekende wijze naar een plaat die niet snel vergeten zal worden. Bij mij in ieder geval. Het kleurrijke klankentapijt is onvergetelijk en je hoort dat productietechnisch de juiste keuze zijn gemaakt, tot in de details.
Het heeft eerlijk gezegd even moeten duren dat Feels Electric mij greep, maar dit is een album die moet rijpen. Advies is dan ook om deze plaat op een rustig moment op te zetten zonder al te veel ruis van buitenaf. Als je dat voor elkaar krijgt en de plaat met alle enthousiasme toelaat verschijnen er allemaal pareltjes, de een nog mooier dan de ander. Ik hoop dat Laura Mihalka inziet dat zo’n solo carrière als muziek artiest ook zo z’n charmes heeft. En dat ze in de toekomst haar creativiteit omzet in dit soort platen. Feels Electric is voor mij een prettige binnenkomer en hopelijk merkt ze dat de discipline als singer/songwriter haar verder kan brengen in haar professionele carrière.
Uitgebracht door 2189185 Records DK
