Muziek waarbij je tot rust komt. Je hebt ze een vele soorten en maten. Mijn voorkeur gaat hij naar folk-achtige sprookjes muziek die je even doet laat zweven en de tijd vergeten. En welke band geeft dat? Juist, The Deep Dark Woods. Ze hebben dit jaar een nieuwe plaat genaamd Changing Faces en naar dit soort muziek kan ik uren aaneen luisteren. Zoek een rustige omgeving op, sluit je af van alles en geniet.
Dit is niet de eerste plaat van The Deep Dark Woord. Nee, ze gaan lang terug en houden het aardig uit. Debuutplaat Hang Me, Oh Hang Me komt alweer uit 2007 en sindsdien brachten ze zes platen uit. De vraag of deze band nog een beetje de spanning er inhoudt kan ik positief beantwoorden. De plaat is fluisterzacht en klinkt vooral heel mooi. Subtiele instrumentatie, wonderschone zang. Het zijn ingrediënten voor succes.
The Deep Dark Woods komen uit Canada, waarvan Ryan Boldt het creatieve brein is. Ze hebben inmiddels een rits aan awards gewonnen en krijgen dan ook veel positieve kritieken. Zowel nationaal als internationaal. Ook Changing Faces weet zichzelf te omringen met positieve recensies. Als je naar dit album goed luistert weet je precies waarom.
Eerste associatie die ik maak tijdens het luisteren van Changing Faces is die met Marlon Williams. Zowel de stem van Boldt als de muzikale inkleuring komt ontzettend overeen met de Nieuw-Zeelandse Williams. Als je Marlon Williams niet kent en je bent een folkie, zoek hem op een draai wat van zijn nummers. Je krijgt geen spijt.
Toeval of niet, maar betrokken bij deze plaat zijn het Canadese folk-duo Kacy & Clayton. Kacy neemt de gitaar en backing vocals voor haar rekening en Clayton de bass. Ook als Kacy & Clayton je niet bekend voorkomt, zoek eens op. Toeval of niet, maar ze brachten vorig jaar hun nieuwe album uit Plastic Bouquet met, je raad het al, Marlon Williams. De wereld is klein.
Maar we dwalen af. The Deep Dark Woods, daar gaat de aandacht nu naar uit. En ondanks de relatief korte duur van 30 minuten is Changing Faces een prachtig en wonderschoon album. Dit soort muziek is waar ik vroeger naar luisterde en doe dat nog steeds. En eerlijk gezegd verveelt het na al die jaren nog steeds niet. De muzikale omlijsting van deze plaat is zo mooi, je wordt er stil van. Geef je over aan dit soort rustgevende muziek en het betaalt je dubbel en dwars uit.
Mij is The Deep Dark Woods overigens vóór deze plaat niet echt opgevallen. Er is zoveel anders om naar te luisteren. Maar met Changing Faces ben ik helemaal om. Dit doet uitnodigen naar de andere vijf platen en ik verwacht parel na parel te ontdekken. De eerste indruk is mij uitermate positief bevallen en vraagt om meer. Dat The Deep Dark Woods met deze plaat dé folk-plaat van 2021 maakt staat nu al vast. Een gewaagde uitspraak, maar meer dan verdiend. Ik raad iedereen die van rustige kabbelende muziek houdt dit album van harte aan. Je kan hier gewoonweg niet de mist mee ingaan.
Uitgebracht door Six Shooter Records
