Brandi Carlile kan op dit moment gezien worden als grootste Americana artiest die er is. Zowel bij de vrouwelijke als mannelijke artiesten. Met een prachtige theatrale stem en fantastische inkleuring van de muziek maakt Carlile extreem goede platen. By The Way, I Forgive You uit 2018 won zelfs een aantal Grammy awards. Niets houdt deze frivole dame tegen, ook niet op nieuwe plaat In These Silent Days.
Dat ik Brandi Carlile hoog heb zitten tekent zich af aan mijn reis naar Sri Lanka en Malediven van begin vorig jaar. Als ik op reis ben neem ik voor om een aantal albums en nummers in de rotatielijst te houden. Als ik dan terug in Nederland ben en weer naar de muziek luister komen er allerlei herinneringen terug. Vorig jaar tijdens mijn reis was dat het album Bear Creek van Carlile. Als ik daar nu weer naar luister beleef ik Sri Lanka en Malediven opnieuw.
Dat is dus mijn reisroutine. Zit er nu even niet in, maar Carlile is wel terug met een nieuwe plaat. In These Silent Days is samen geschreven met Phil en Tim Hanseroth en de productie komt wederom op naam van Dave Cobb. Het maakt van In These Silent Days weer een erg genietbare plaat. Een typische Brandi Carlile plaat is het geworden. Er valt gewoonweg weinig op aan te merken en ik kan er alleen maar positieve bewoordingen voor hebben.
Alle ingrediënten zijn aanwezig wat een Brandi Carlile plaat zo goed maakt. De intieme nummers waar Carlile ingetogen de teksten influistert, wisselen zich af met haar herkenbare epische uithalen. Verwacht dan ook niet een hele nieuwe weg die ze inslaat, maar vooral veel van hetzelfde, zoals we gewend van haar zijn. Wordt dat dan niet een beetje saai vraag je je af? Absoluut niet, laat Carlile alsjeblieft nog meer van dit soort muziek maken. Ze straalt, imponeert en overweldigt wederom.
Ze doet met In These Silent Days weer een gooi naar de Grammy awards, zoveel wordt wel duidelijk. Het zal moeilijk voor Carlile zijn geweest om een betere plaat dan By The Way, I Forgive You te maken, maar het lukt haar hier met gemak. Misschien enige kritiekpuntje is dat de plaat wat langer had gekund. Maar als je nagaat dat Brandi Carlile ook met andere projecten bezig is, dan valt het te begrijpen. Ze bracht in april van dit jaar bijvoorbeeld een boek uit genaamd Broken Horses, haar eigen biografie.
In These Silent Days zou zomaar terecht kunnen komen in de rotatielijst als ik weer op reis ga. Het album stelt niet teleur en ik kan dit tippen aan het beste van wat ik dit jaar aan Americana albums heb gehoord. Ze overtuigt ontzettend met deze plaat en toont hiermee aan dat ze nog lang niet klaar is met muziek. Sprankelende muziek die de verfijnde Americana luisteraar niet mag missen en die we terug gaan zien in menig eindejaarlijstje. Zoveel is wel zeker.
Uitgebracht door A Low Country Sound / Elektra Records
