Doorbraak album Traveling Mercies van Emily Scott Robinson kreeg in 2019 veel lovende kritieken. Op bekende muziekwebsites manoeuvreerde de plaat zich hoog in de lijstjes. Naar mijn mening geheel terecht, ook ik vond het een geweldig album. Robinson staat voor de moeilijke taak om deze plaat een goed vervolg te geven. American Siren is het resultaat.
Laat we voorop stellen dat Robinson’s talent en muziek ook werd herkend door de grote platenlabels. Voor American Siren werkt ze samen met Thirty Tigers en Oh Boy! Records. Die laatste is opgezet door niemand minder dan de inmiddels overleden John Prine. Emily Scott Robinson is dus in goede handen en betaalt haar talent dubbel en dwars uit met deze nieuwe plaat.
Want de vraag of we hier wederom met een parel te maken is niet moeilijk te beantwoorden. Robinson laat de luisteraar mee zweven door haar wereld en elk nummer op American Siren is puur genieten. De ietwat eenvoudige muzikale inkleuring en wonderschone stem van Robinson maken dit een onvergetelijke plaat. De teksten op dit album zijn kleine interessante mini verhaaltjes die allemaal geschreven zijn door Emily Scott Robinson zelf.
Als je denk dat het om country muziek gaat, dat is deze Robinson niet. Folk-country is naar mijn mening een betere benaming voor de muziek op American Siren. De nummers zijn breed uitgespannen en veel zijn boven de vier minuten. Het geeft je de gelegenheid om heerlijk weg te dromen op de muziek. Persoonlijk gezien is dat wat ik het aangenaamst aan muziek luisteren vind. En jongen dat krijgt Robinson op perfecte wijze hier voor elkaar.
Hometown Hero is een nummer dat het meeste indruk maakt, tekstueel gezien. Robinson vertelt hier het verhaal over een Amerikaanse oorlogsveteraan die in Afghanistan vocht. Veel meegemaakt en eenmaal terug sticht hij een gezinnetje. Maar dat gaat niet zonder problemen en in zijn hoofd zit het niet goed. Hij kan de afschuwelijke herinneringen van zijn tijd in Afghanistan niet verdrijven en berooft zich van zijn eigen leven. Emily Scott Robinson brengt dit verhaal met zoveel gevoel en de muzikale begeleiding is minstens net zo indrukwekkend.
Vreemde eend in de bijt is afsluiter Old North State. Zoals gezegd typeer ik American Siren vooral als folk-country, maar de afsluiter brengt een beetje luchtigheid in dit prachtige werkstuk. Veel banjo getokkel en een nummer dat zich begeeft binnen het bluegrass genre. Ondanks dat ik de hemelse voorgaande negen nummers meer dan genoeg kan waarderen is Old North State een fijn tegenwicht. Het geeft aan dat Emily Scott Robinson ook juist opbeurende muziek kan brengen.
Dit talent verdient om opgemerkt te worden, zoveel is wel duidelijk. Bij zo’n doorbraakalbum als Traveling Mercies heeft Robinson een aantal jaren de tijd gehad om het te schrijven. Er zat weinig druk achter. Door het succes is dat met American Siren wel wat anders. Hier zat juist redelijk wat druk op. Blijkbaar maakt dat niet uit, want Robinson doet het kunstje gewoon weer opnieuw. Dit keer met de grote kracht van een platenlabel en een relatief klein groepje liefhebbers. American Siren is een plaat die diepe indruk doet maken en verplichte kost voor iedere verfijnde muziekfanaat.
Uitgebracht door Thirty Tigers / Oh Boy! Records
