Jesse Daniel blaast nieuwe leven in de Bakersfield Sound met zijn tweede album Rollin’ On. Zo dat is er uit. De Bakersfield Sound was het tegengeluid tegenover het poppy Nashville Sound uit de jaren 60. Merle Haggard and the Strangers en Buck Owens and his Buckaroos als meest bekende voorvechters van deze stad uit California.
Zo’n 60 jaar later bewijst Jesse Daniel met Rollin’ On dat de Bakersfield Sound nog lang niet dood is, integendeel. Je hebt Dwight Yoakam die tegenwoordig nog actief en redelijk bekend is als Bakersfield artiest, maar daar houdt het dan ook op. De vraag rijst dan of er nog wel een markt is voor deze traditionele country muziek. Misschien dat het een niche is, maar zo afgaande op de beoordelingen op Amerikaanse country muziek websites blijkt dat het genre inderdaad nog springlevend is. Er is genoeg animo voor.
Kwalitatief zit Rollin’ On dus dik voor mekaar. Nummers zoals Tar Snakes, Champion, Bringin’ Home the Roses, Mayo and the Mustard en Sam zijn hier het bewijs van. Jesse Daniel is authentiek, dat zie je, hoor je aan alles. Hij heeft zijn portie old school personal problems, zoals drankmisbruik, gehad en houdt het genre met dit album in stand.
Rollin’ On is mede geproduceerd door Tommy Detamore. Niet zomaar een naam, maar een naam die onder andere geassocieerd wordt met country artiesten zoals Ronnie Milsap, Jim Lauderdale en Sunny Sweeney. Detamore is een ervaren pedal steel gitarist die dit instrument al beoefent vanaf de jaren 70. Je hoort deze vakkundigheid terug op Rollin’ On. De productie op deze plaat heeft raakvlakken met het al eerder genoemde Bakersfield Sound, maar heeft daarnaast vooral een eigen smoel.
Jesse Daniel is een naam om te onthouden, want als je zulke country muziek uit je mouw schudt verdien je een podium. Knappe plaat en zeker ook gedurfd in deze day and age waar de Texas en Nashville country overheersen.
