Voor veel fans van Raising Sand uit 2007 van het dynamische duo Robert Plant en Alison Krauss was het wachten op nieuwe muziek. Dat album werd favoriet van menig Americana liefhebber en won een tal van Grammy awards, vijf om precies te zijn. Nu 14 jaar later laten ze eindelijk weer wat van zich horen in de vorm van nieuwe plaat Raise the Roof. Kunnen ze het kunstje opnieuw flikken en wederom aan de haal gaan met wat awards?
Laat ik vooropstellen dat ik deze week Raising Sand pas voor het eerst hoorde. Helemaal overdonderd was ik niet, maar dat het goede Americana muziek is spreek ik niet tegen. Dat het vijf Grammy won in 2009 verbaasde mij dan weer wel, maar blijkbaar viel het goed in de smaak bij veel luisteraars en jury’s. De anticipatie van een nieuw album was dan ook erg groot en het wachten wordt na zoveel jaar eindelijk beloond met een plaat vol Americana, Blues en Country covers.
Inmiddels heb ik de plaat nu een aantal keer voorbij horen komen en ook door Raise the Roof ben ik niet helemaal overdonderd. Toch moet ik daarbij zeggen dat ik bij elke luisterbeurt steeds meer de schoonheid ervan in ga zien. Je merkt vooral dat Robert Plant zich laat leiden door Alison Krauss door middel van veel ballads en rustige nummers. Het rock gedeelte is volledig achterwege gelaten en misschien bewaren ze dat voor een opvolger.
Net zoals Raising Sand ligt ook bij Raise the Roof de productietaken in handen van legendarische producer T Bone Burnett. Ik vraag mij af of Burnett veel werk heeft gehad aan deze plaat. Naar mijn idee zijn Robert Plant en Alison Krauss hier de hoofdrolspelers als dynamisch duo en completeren elkaar uitstekend op deze plaat. Maar er is voor de rest niet veel te klagen over de productie, want die klinkt zoals ook op Raising Sand erg intiem en gevoelig.
Raise the Roof is dus een album opnieuw van allerlei covers. Grote namen komen er voorbij zoals Lucinda Williams (Can’t Let Go), Calexico (Quattro, World Drift In) en The Everly Brothers (The Price of Love). Maar voor mij als fanatieke country luisteraar is toch de cover Going Where the Lonely Go van Merle Haggard het hoogtepunt van deze plaat. Ongelofelijke sterke cover waar Krauss schittert op haar best.
Tegenstrijdige gevoelens merk ik bij mezelf bij Raise the Roof. Op sommige momenten vind ik het fantastisch en op sommige momenten heel geschikt voor achtergrondmuziek. T Bone Burnett heeft al laten weten dat voor een volgend project met dit duo hij hoopt dat het wat meer gaat rocken. Desalniettemin is Raise the Roof niet te missen voor Americana luisteraars en valt er veel uit te halen. Je hoort de jarenlange ervaringen van deze muzikanten en dat maakt dat dit album hier een nette voldoende verdient.
Uitgebracht door Rounder Records
