Ik hou van debuutalbums. Ze brengen meestal een bepaalde passie en bevlogenheid mee die je later niet vaak meer hoort. Debuutalbums zijn meestal jaren in de maak en vooral bij jonge artiesten betekent dat ze de creativiteit helemaal de vrije loop laten. Een creativiteit die vaak in de jeugd al ontstaat. Tegenwoordig vind je in de alternatieve muziek scene veel vrouwelijke jonge artiesten die debuteren. Ik noem een Phoebe Bridgers, Julien Baker, Snail Mail en Jade Bird. Deze recensie gaat over Eleanor Buckland, die misschien wel net zo bekend kan gaan worden.
Maar Eleanor Buckland is niet geheel onbekend in de muziek, want ze is sinds 2014 onderdeel van het trio Lula Wiles, al een redelijk bekende band tegenwoordig. Toch nam ze het besluit om haar eigen carrière pad te volgen en met debuut You Don’t Have to Know te komen. Een gewaagde zet, want het warme bad dat ze heeft bij Lula Wiles valt hier weg. Desondanks kan ze zeer trots zijn op wat ze hier als soloartiest presteert.
You Don’t Have to Know zijn een tiental nummers helemaal gewijd aan de liefde. Je merkt dat Eleanor Buckland worstelt met de liefde, ze het moeilijk kan grijpen en soms verliest. Een recept die je ook bij veel andere jonge vrouwelijke artiesten hoort. Daar is helemaal niets mis mee en ze brengt haar teksten op een zodanige manier dat het heel eerlijk een waarheidsgetrouw klinkt. Ik leef helemaal mee met de liefdesperikelen van Buckland op deze plaat.
En wat de muziek betreft klinkt het ook gewoon erg goed. Erg goed in de zin van wat je mag verwachten van een alternatieve muziek plaat. De namen zijn al eerder genoemd, maar Eleanor Buckland toont muzikaal gezien veel gelijkenissen met een Phoebe Bridgers, Julien Baker en Snail Mail. En ook hier niets mis mee en er zitten een paar erg sterke uitschieters tussen zoals opener Don’t Look Down, October en I’m Not Saying.
De keuze om een stap opzij te doen van Lula Wiles is dus erg gedurfd, maar ze slaagt er prima in om haar eigen weg te volgen. Wat dat voor de toekomst gaat betekenen is nog onbekend, maar met You Don’t Have to Know brengt ze een plaat op de markt die alles heeft om door te breken. Fijne liefdesliedjes met dito fijne instrumentatie. Lula Wiles is een uitstekende band, maar misschien heeft Eleanor Buckland met dit begin als soloartiest misschien wel een betere stap in haar verdere muzikale carrière gezet. De muziek is meer dan prima, nu nog afwachten of de kritische luisteraar het ook daadwerkelijk gaat oppakken.
Uitgebracht door Soundly Music
