Op internet is er vrij weinig te vinden over M. Dunton. Hij heeft een officiële website met een klein stukje informatie, maar voor de rest is het allemaal heel zuinig. Dat is jammer, want ik vind dat zijn titelloze debuutalbum door vele liefhebbers van Americana gehoord mag worden. Het is typisch zo’n plaat waarbij je meer dan een voldaan gevoel krijgt en je aan het einde van de rit zeer tevreden stelt.
Wat bekend is over M. Dunton is dat hij oorspronkelijk uit Idaho komt. Om zijn geluk te beproeven verhuisde hij naar Nashville en begon vrienden te maken. Een van zijn goede vrienden in Music City is Sam Outlaw. Zo is hij onderdeel als leadgitarist van zijn band, maar doet ook gitaarwerk voor andere artiesten zoals Ross Cooper en Paul McDonald & The Mourning Doves.
Dit jaar was het blijkbaar voor M. Dunton tijd om ook zijn eigen ding te doen en als soloartiest muziek te produceren. Hele slimme zet, want hij weet met deze titelloze debuutplaat in ieder geval bij mij heel veel indruk te maken. Het is Americana muziek met hier en daar wat tinten indie folk en alt-rock. Dit klinkt mij als muziek in de oren, want je kunt mij wakker maken voor deze genres.
Het album is wat aan de korte tijd, maar in iets meer dan dertig minuten is het een fantastische luisterervaring waarbij op veel details is gelet. De productie komt op naam van Aaron Shafer-Haiss en samen met hem heeft M. Dunton bijna heel het album in Nashville geproduceerd. Alleen de indrukwekkende pedal steel geluiden komen op naam van Philippe Bronchstein.
Ondanks dat er minimale manschappen beschikbaar waren om dit album vorm te geven is het werkelijk waar wonderschoon om naar te luisteren. Ik weet niet, sommige albums hebben een bepaalde aantrekkingskracht waardoor je ernaar wilt blijven luisteren. Neem zo’n nummer als I Left My Heart Out West. Hoe fantastisch mooi zijn de pedal steel klanken wel niet en wat is het toch een sterk nummer.
Er wordt door M. Dunton niet veel aan promotie gedaan om dit album aan alles en iedereen te laten horen. Jammer, want als Americana liefhebber vind ik dat dit album op je muziekradar moet staan. Het album bevat een strakke productie, de songs zijn ieder krachtig en ook het ietwat melancholische stemgeluid doet de muziek veel goeds. Ik ben enorm overtuigd van deze nieuwe Nashville singer-songwriter, want het album staat hier zonder problemen al een tijdje in de rotatielijst. Het geeft een voldaan en tevreden gevoel en hopelijk horen we meer van hem.
