Ben je een muziekkenner dan zal de band MGMT je geen onbekende zijn. Ze werden in 2007 wereldwijd bekend door het debuutalbum Oracular Spectacular dat zelfs een nominatie voor de Grammy’s bemachtigde. Daarna volgden er een aantal andere albums, maar echt dat grote succes van het eerste album werd niet meer behaald. Dit jaar nieuw werk, Loss of Life.
Ook ik was erbij toen MGMT, duo Andrew VanWyngarden en Ben Goldwasser, Oracular Spectacular uitbrachten. En was er toentertijd ook best enthousiast over, maar de albums daarna had ik wat minder mee. Ze gingen meer experimenteren en de songs werden minder aantrekkelijk, minder toegankelijk. Het werd té gekunsteld en het deed mij vrij weinig.
Dat gekunstelde gevoel krijg ik ook een beetje tijdens het luisteren van Loss of Life. Kijk alleen al naar de album cover van dit album en je weet dat je van MGMT weer eigenzinnige muziek te horen krijgt. Het duo probeert het te hard en dat gaat persoonlijk voor mij ten koste van de kwaliteit van de songs. Ook op dit album klinkt het minder aantrekkelijk dan het eerste album.
Daarbij moet ik wel zeggen dat na het openingsnummer er een aantal leuke MGMT songs volgen. Dan merk je toch wel dat dit duo het nog steeds kan en dat ze het nog steeds hebben om catchy songs te produceren waarbij je moet denken aan hun begindagen. Niet alles van Loss of Life vind ik minder, maar het niveau van Oracular Spectacular wordt hier niet gehaald.
MGMT doet lekker hun eigen ding en doen waar ze zin in hebben. Ze hebben een evolutie meegemaakt en hebben andere prioriteiten. Meer serieuze, gelaagde, muziek maken waarbij je even wat meer moeite moet doen dan normaal. Als je een heel album verwacht zoals het debuut dan zal je weinig gevoel hebben met Loss of Life. Ze maken tegenwoordig ander soort muziek.
Wel klinkt Loss of Life doordacht en hoor je dat hier geen amateurs aan het werk zijn. MGMT weten waar ze mee bezig zijn en het resultaat is een net album waarmee je tien songs lang best wat plezier aan kan beleven. Iets minder toegankelijk dus, maar luister er een paar keer naar en je hoort genoeg moois. Hopelijk weten ze voor een volgend album de songs wat luchtiger en minder gecompliceerd te maken, want dat is hoe ik MGMT het liefst hoor.
