Sam van Ommen en Julia Schellekens leerden elkaar kennen in 2015 tijdens een jam sessie in Amsterdam. Ze deelden elkaars interesses in Americana muziek en het zag er snel naar uit dat samen muziek maken voorbestemd was. Inmiddels een paar jaar later hebben ze in het voorprogramma van Tangarine gestaan, het geschopt tot de finale van de Grote Prijs van Nederland (jaarlijkse muziekprijs) en in 2019 brachten ze hun langverwachte debuut EP So Far, So Good uit.
Het Nederlandse muziek wereldje is klein. Zeker als het aankomt op niche genres zoals country, folk en Americana muziek. Zo trokken Sam & Julia de aandacht van de al eerdere besproken op Orange Flag Music Tim Knol. Het is dan ook niet verwonderlijk dat So Far, So Good uitgebracht is op het label van Knol genaamd I Love My Label. Ook hoor je aan de EP dat Knol zijn inbreng heeft gehad bij de productie.
Zo had bijvoorbeeld opener Benjamin makkelijk op één van de platen van Tim Knol kunnen verschijnen. Come Cry is het nummer waarmee Sam & Julia zijn doorgebroken. Een prachtig nummer dat vertelt dat het af en toe goed is om je hart te luchten bij een vertrouwd iemand.
Mayhem is een stevige rock song die het uiterste haalt uit de stem van Julia Schellekens. Lekker nummer die een goede balans brengt op de EP.
So Far, So Good valt te categoriseren in het Americana genre. Het heeft die rock invloeden, maar schakelt ook makkelijk naar country en folk. Je merkt dat Sam & Julia al een paar jaar aan de weg timmeren want het duo is hoorbaar goed op elkaar ingespeeld. Ze krijgen overigens hulp van gitarist Pascal Voorbraak, bassist Hugo Zuiker en drum Niels de Jonge die samen als groep een nog rijker geluid laten horen.
Dat een EP meestal een voorbode is voor een heel album is niet meer verrassend. Zo zijn Sam & Julia in 2020 druk bezig met een nieuw album. Ze hebben in juni het eerste nummer One Man Show uitgebracht die balanceert op alternatieve indie en Americana. Alhoewel So Far, So Good een echte Americana plaat is geworden verbreden Sam & Julia hun referentiekaders. Het is aan de ene kant te betreuren dat de muziek waar ze zo van houden nu al achter zich laten, maar het opent ook nieuwe deuren.
Desalniettemin is So Far, So Good een mooie toevoeging aan het Nederlandse muzieklandschap. Het is jammer genoeg wat aan de korte kant, maar ze hebben bij mij een goede eerste indruk achtergelaten. Toch hoop ik dat ze met de nieuwe plaat niet helemaal hun roots vergeten. Ik begrijp dat het commercieel gezien aantrekkelijker is om een meer pop / indie geluid op de Nederlandse markt te brengen, maar nieuwe Americana artiesten zijn naar mijn mening meer dan welkom. Ik houd Sam & Julia de komende jaren dan ook goed in de gaten. Tot die tijd luister ik met plezier naar So Far, So Good.
