Douwe Bob, wie kent hem niet. Een Americana artiest die regelmatig in het nieuws komt en dan voornamelijk juist niet om zijn muziek. Natuurlijk werd hij een aantal jaren wel groot uitgelicht door zijn deelname aan het Songfestival. Ik ken eerlijk gezegd vrij weinig albums van Douwe Bob. Beter gezegd geen. Alleen een aantal losse nummers zijn mij bekend. Maar ik wilde mij toch wagen aan zijn nieuwe plaat Born to Win, Born to Lose. En als country fanatiekeling bij hart is deze plaat mij alles meegevallen.
De discussie of dit Nederlandse product country beslaat is een open deur intrappen. Om deze zaak toch wat aan te wakkeren ben ik tot de conclusie gekomen dat veel artiesten uit Nederland niet 100% volledig country durven te gaan. Er heerst toch nog steeds een oubollig beeld op country muziek. Veel mensen om mij heen die weinig van country weten komen met John Denver en Kenny Rogers aanzetten. Wat een armoedigheid, terwijl er zoveel is te ontdekken binnen dit genre.
Douwe Bob durft het met Born to Win, Born to Lose ook niet helemaal aan. Maar bij het eerste aantal nummers zet hij toch flinke stappen in het country genre. En dan wordt het helemaal geen oninteressante bedoeling. Een nummer als Amsterdam begeeft zich zelfs voorzichtig op het Bluegrass pad. Wie had dat gedacht. Niet alleen Tim Knol kan dat dus als je het over populaire Nederlandse artiesten hebt. De introductie die Douwe Bob met Born to Win, Born to Lose maakt smaakt heel goed.
Maar na een goede start voegt Douwe Bob netjes in en doet waar hij bekend mee is geworden. Born to Win, Born to Lose verplaatst zich naar Americana en het singer / songwriter genre. En daar is op zich natuurlijk helemaal niets mis mee. Ik begrijp Douwe Bob zijn standpunt en een plaat geheel met country vertolkingen gaat het niet goed doen bij de verkopen en optredens. Maar prima, de balans wordt goed neergezet op Born to Win, Born to Lose en ik ben allang blij dat hij een stukje country met zich meedraagt.
En uiteindelijk is deze plaat gewoon erg goed. Niet alleen de country nummers staan mij aan, maar ook de rest. Het is niet de eerste plaat van Douwe Bob en daardoor weet hij kwaliteit te brengen. Zowel muzikaal als tekstueel gezien. De productie zit technisch goed in elkaar en er is weinig op aan te merken. Hij heeft duidelijk een groep vakkundige muzikanten om zich heen weten te verzamelen en dat hoor je op Born to Win, Born to Lose.
Is Douwe Bob geboren om te winnen of te verliezen? Deze plaat is in ieder geval een winnaar en hij bereikt hiermee heel makkelijk zowel zijn grote groep schare fans, mainstream en de steedse grotere groep Nederlandse country luisteraars. Win win win situatie wat mij betreft. (Universal Music)
Uitgebracht door Universal Music
