Europop is het debuut album van de Berlijnse Carl Schilde en staat al een tijdje op mijn MP3 speler. De reden waarom het zo lang duurt voor ik erover ben gaan schrijven is dat ik er niet heel enthousiast over ben. Dat is zeer opmerkelijk, want met zo’n warme album cover en energieke albumtitel kan het toch niet verkeerd gaan vraag je je af? Helaas is dat met Europop wel het geval.
Carl Schilde is een pop artiest geboren in de jaren tachtig in West-Berlijn. Hij zette in zijn muziek carrière diverse groepen op en heeft daar wisselend succes mee. Zo kreeg hij een nominatie van het prestigieuze Berlin Art Prize en klommen zijn geschreven nummers hoog de hitlijst in. Hij woont inmiddels in Canada en schrijft nu albums in plaats van concepten. Europop is zijn nieuwste album creatie.
Ik neem meestal altijd even de moeite om bij dit soort platen naar de Spotify cijfers te kijken. En single Top 40 (zo heet het nummer) staat op dit moment boven de 100.000 streams. Dat vind ik verbazingwekkend en Carl Schilde heeft duidelijk een grote groep trouwe volgelingen. Waarom verbazingwekkend vraag je je af? Omdat alles van Europop, zo ook Top 40, voor mij heel moeilijk te volgen is.
Dat komt omdat jammer genoeg het album op geen een manier beklijft. Het is niet een album wat je bij blijft en enorme indruk doet maken. Het is stroperig, traag en droge stof. Je moet er duidelijk voor in de stemming zijn, maar ik kan die juiste stemming maar niet vinden. Ik heb het echt geprobeerd met Europop, maar telkens bleek het weer moeilijk om het album uit te luisteren.
Daarbij helpt de zware donkere stem van Carl Schilde bij deze ook niet echt mee. Mede door het stemgeluid wordt het allemaal wel heel saai. Als de muziek al heel traag is, dan hoop je dat de vocals nog iets van frivools hebben, maar ook dat is op Europop niet het geval. Carl Schilde weet gewoon niet genoeg indruk te maken en te overtuigen bij mij.
Maar ik kan begrijpen dat er mensen zijn die dit soort muziek kunnen waarderen. Stel jezelf voor op een zonnige dag in een grote stad als Los Angeles en misschien zal je de schoonheid van deze plaat kunnen ontrafelen. Bij mij is een hoge waardering niet het geval. Overigens heeft Europop niets met pop muziek uit Europa te maken, eerder met Californische pop muziek uit de jaren 60 en 70. De album cover en album titel zorgden bij mij voor een goede indruk, de muziek helaas niet.
Uitgebracht door Fun In the Church
