Theo Lawrence is een roots muzikant uit Frankrijk. Nu niet precies een land waar oude roots muziek bekend is. Desalniettemin heeft hij succes met zijn albums. Homemade Lemonade (2018) en Sauce Piquante (2020) kregen positieve kritieken en werden veel beluisterd. De muziek van Theo Lawrence kent z’n wortels in country muziek uit de jaren 50 en 60 met extra accenten zoals rock ’n roll, soul en pop. Dit jaar is hij terug met zijn nieuwe plaat Cherie. Een album dat nog meer invloeden kent uit traditionele country muziek. Om de classic country gevoel nog beter over te brengen aan de luisteren is het album opgenomen in Texas door bekende producer Billy Horton. Luister naar Cherie en je zult terug reizen naar oude country legendes zoals George Jones en The Nashville Sound.
Ik sprak Theo om onder andere te praten over zijn nieuwe album Cherie, hoe het nu zit met country muziek en Europa en hoe hij door de jaren heen is beïnvloed als artiest door oude muziek.
Hoi Theo, je hebt net je nieuwe album Cherie uitgebracht. Hoe zijn de reacties?
De reacties zijn heel goed. Eerlijk gezegd probeer ik niet teveel recensies te lezen. De reden waarom is omdat ik denk dat het je als artiest op een negatieve manier kan beïnvloeden. Maar over het algemeen is het allemaal goed.
Je leeft op dit moment in Frankrijk. Dat is nu niet een land wat bekend staat om traditionele country muziek. Hoe zie je de relatie tussen traditionele country en Europa?
Er is in Frankrijk niet een bepaalde country cultuur op dit moment. Ik heb het echt zelf moet ontwikkelen, omdat ik er zelf veel passie voor heb en luister naar de oude platen sinds mijn jeugd. Daarnaast heb ik veel research gedaan naar traditionele country muziek en zoveel mogelijk details verzameld. Dus wie de producers zijn, wie de schrijvers zijn en wat er allemaal gaande is achter de schermen. Daar ben ik nu al een tijdje mee bezig. Ten opzichte van Amerika krijg je een beetje het gevoel dat je er niet echt bij hoort. Je moet je verbeelding gebruiken en veel fantaseren, omdat je geen toegang hebt tot belangrijke informatie. Het kan frustrerend zijn om niet alle informatie direct in bezit te krijgen.
Naar welke artiesten luisterde je toen je jong was?
Toen ik begon met gitaar spelen op m’n elfde of twaalfde luisterde ik vaak naar classic rock ’n roll uit de jaren zestig. Muziek waar de jeugd van toen veel naar luisterde. Dan kun je denken aan The Rolling Stones, Cream en Jimi Hendrix Experience. Allemaal artiesten die werden beïnvloed door oude blues muziek. Ik was in het begin niet heel bewust van de roots van deze artiesten, maar begon mij steeds meer te interesseren waar deze artiesten werden door beïnvloed. En vandaar dat ik steeds meer ging luisteren naar nog oudere country en folk muziek zoals Carter Family, Hank Williams, Lefty Frizzell en Doc Watson. Maar ook naar jaren zestig The Nashville Sound begon ik te luisteren zoals Patsy Cline, Willie Nelson en George Jones. De laatste zes á zeven jaar ben ik heel actief naar dat soort artiesten gaan luisteren. Dat soort artiesten beïnvloeden mij als artiest, bewust en onbewust.
Is het altijd je doel geweest om een country artiest te worden?
In mijn pubertijd begon ik mij echt te interesseren in country muziek. Toen begon ik te ontdekken wat Gram Parsons en The Rolling Stones deden met country muziek. Ik had in eerste instantie meer interesse in pop muziek en rock ’n roll muziek, maar begon langzamerhand een passie te krijgen voor de akoestische gitaar. Bij de akoestische gitaar en zingen had ik een goed gevoel. De oude country muzikanten konden alleen met hun instrument een goede melodie en eenvoudige teksten een liedje produceren en dat vond ik bij mij passen. In eerste instantie was de intentie dus niet om een country artiest te worden, maar gaande de weg ben ik mij er zelf steeds meer in gaan interesseren.
Het nieuwe album Cherie is opgenomen in Texas. Hoe heeft dit het album gevormd?
Het album is geproduceerd door producer Billy Horton. Hij produceerde in het verleden albums voor veel lokale artiesten en ook grotere country artiesten zoals Charley Crockett. Ik had al eerder gewerkt met Horton en dat beviel zo goed dat ik en de band besloten om opnieuw terug te reizen naar Texas om het nieuwe album op te nemen. Ik had tijdens de pandemie tijd veel demo’s gemaakt en wilde dat Billy Horton naar deze liedjes ging kijken. Daarnaast nodigden we ook veel lokale gastmuzikanten uit naast mijn eigen band. Omdat ik de laatste jaren ontzettend veel naar oude country muziek luister wilde ik dat geluid overbrengen op Cherie. En zo vormde het nieuwe album binnen twee weken.
Tijdens het luisteren van Cherie hoor ik invloeden van George Jones en Gene Autry. Was dat iets wat je in gedachte had tijdens het produceren van het album?
Gene Autry had ik tijdens de productie niet echt in gedachte, maar George Jones absoluut wel. Twee jaar voordat Cherie werd opgenomen was ik helemaal idolaat van de muziek van George Jones. Het is moeilijk om iedere artiest op te noemen waar ik door ben beïnvloed omdat het er zoveel zijn. De persoon waar ik het meeste door werd beïnvloed is de producer Owen Bradley. Hij produceerde het grootste gedeelte van albums uit de jaren zestig The Nashville Sound. Ook in gedachte waren liedjesschrijvers zoals Harlan Howard en Hank Cochran en andere sessiemuzikanten. Ze waren niet allemaal even bekend, maar waren vooral bezig achter de schermen.
Je hebt nog niet zoveel albums uitgebracht. Hoe zie je de toekomst?
Het blijven produceren van nieuwe albums. Niet heel veel anders dan wat ik op dit moment aan het doen ben. En mijn band zo lang mogelijk bij elkaar houden als mogelijk is. Dat kan moeilijk zijn, omdat het leven gaat zoals het gaat. Om samen te werken met een band moet je zorgen dat het allemaal goed gaat en goed blijft. Natuurlijk wil ik in de toekomst betere liedjes schrijven en beter gitaar spelen. Ik zie mijzelf nog steeds als een student in de muziek en blijf doorstuderen. Mijzelf verdiepen in de archieven en mijn eigen originele stem vinden. Dat is wat ik in de toekomst wil blijven doen.
Op welke manier luister je tegenwoordig naar oude traditionele country muziek?
Ik heb aardig wat oude country LP’s thuis en probeer er zoveel mogelijk te verzamelen. Heb ik een plaat niet van een bepaald decennium dan probeer ik die te kopen. Met name koop ik LP’s bij platenwinkels, niet heel veel via internet. Dat komt omdat ik nog steeds graag naar een platenwinkel ga en de ervaring wil hebben van een ouderwetse plaat kopen. Tijdens het toeren bezoek ik vaak platenwinkels. Ik moet eerlijk toegeven dat de Bear Family cd box sets mij erg hebben geholpen in mijn country muziek reis. Zij hebben veel research gedaan naar traditionele country muziek en deze informatie wordt bijgeleverd in de vorm van een boek. Het is overigens niet heel makkelijk om country LP’s in de platenwinkel te vinden, zeker in Frankrijk. En vind je eenmaal een LP dan is het ook nog eens heel duur. Maar elke goede platenwinkel heeft op z’n minst een paar bakken aan country LP’s. Je moet goed zoeken, maar ze zijn er.
Als je terug mocht reizen naar de traditionele country muziek. Naar welk decennia zou je terugreizen en met wie zou je eens wat willen gaan drinken?
Ik zou wat gaan drinken met Hank Williams. Lijkt mij geweldig om met hem eens wat te drinken. Het decennia zou niet van Hank Williams zijn, ondanks dat hij natuurlijk een legende is binnen country muziek en veel van mijn favoriete nummers heeft geschreven. Qua decennium zou ik de jaren zestig kiezen. Ik houd heel veel van het geluid van The Nashville Sound. De meeste vinden het mierzoet, maar ik vind het fantastisch. De manier waarop ze liedjes produceerden en hoe de liedjes werden geschreven, geweldig.
Cherie is nu te beluisteren via stream platformen en te koop bij de betere platenwinkel
