Matt Patershuk is een artiest uit Canada die eerlijke en integere Americana muziek fabriceert. Hij is redelijk ervaren binnen de Canadese muziek scene en zijn eerste plaat stamt uit 2016. Tussen toen en nu produceerde hij vier albums waarvan An Honest Effort zijn nieuwste worp is. Dit album is mijn eerste kennismaking met Petershuk en een interessante mag ik wel zeggen.
Interessant in de zin dat het nu niet heel erg sprankelt allemaal. Betekent het gebrek aan de sprankels dat het een slecht album is? Nee, dat niet, maar An Honest Effort moet je op een andere manier luisteren dan veel andere platen in het genre. Want deze plaat is donker en sober, zowel qua instrumentatie als teksten. En daar is in principe niets mis mee, maar je moet in een goede bui zijn om An Honest Effort op de juiste waarde te schatten.
Bij mij duurde het dan ook een aantal keer luisteren voordat ik enige schoonheid zag in deze plaat. De melodieën, wat bij mij altijd het meeste intrigeert in muziek, ontbreekt hier een beetje. Maar met doorzetten en het album een paar keer opzetten ontstonden er toch kleine verborgen pareltjes van nummers. Door de soberheid vertroebelt het inzicht van de kwaliteit dat An Honest Effort te bieden heeft.
Daarbij helpt de stem van Matt Patershuk ook niet echt mee om eens lekker te gaan zitten voor een opbeurende plaat. Het is grauw en melancholisch en doet bij tijd en wijle denken aan een Americana artiest zoals Otis Gibbs. Die heeft zo’n zelfde slijt op z’n stem zitten alleen hij benadert zijn muziek iets meer in een positievere zin dan Patershuk doet.
En nogmaals, uiteindelijk is daar niets mis mee en heb je af en toe ook van die melancholische platen nodig. Matt Patershuk geeft precies dat met daarnaast een kale inkleuring van zijn muziek. Je hoort veel akoestische gitaren die bij worden gestaan door banjo’s, pedal steels en mondharmonica’s. Maar het is allemaal heel intiem en minimaal gehouden op An Honest Effort. Qua muzikale inkleuring zou je daarnaast snel de vergelijking kunnen maken met een latere Willie Nelson, niet heel onaardig.
Op An Honest Effort vinden we geen echte dieptepunten, maar ook niet echte hoogtepunten. Het is een album geschikt voor een druilige herfst of winteravond waarbij je voor de warme kachel zit met een kop thee of koffie. De plaat zal je niet overdonderen, maar als je zin hebt in donkere tinten dan zit je bij Matt Patershuk helemaal goed. Al met al is het een plaat die best zijn momenten kent en daardoor zeker eens het luisteren waard is.
Uitgebracht door Black Hen Music
