foto credits: Laura Partain
Maya De Vitry kwam onder mijn aandacht tijdens haar solo album How to Break a Fall uit 2020. Ze was in het verleden onderdeel van de band The Stray Birds, maar gingen een aantal jaren geleden uit elkaar. De Vitry vond dat een goed moment om een solo carriere te starten. Dat resulteerde in haar solo debuut Adaptations in 2019 gevolgd door How to Break a Fall in 2020. Door de pandemie kreeg De Vitry veel tijd vrij om te werken aan opvolger Violet Light. Het album is een stuk lichter dan haar voorgaande solo platen en dat komt vooral doordat het album thuis in een rustige sfeer is opgenomen. Ik sprak met Maya De Vitry onder andere over Violet Light, haar nieuwe inzichten verkregen door de pandemie en haar toekomstplannen.
Hoi Maya, deze maand kwam je plaat Violet Light uit, hoe zijn de reacties?
Absoluut goed, de mensen hebben er plezier mee en het is mooi dat ik het album eindelijk kan delen met de wereld. Het is altijd even wennen, want je leeft er een paar maanden alleen mee voordat iedereen het kan horen.
Je hoort aan Violet Light dat het allemaal wat zoeter en zachter is dan je vorige solo platen. Kan je wat meer vertellen over de verschillen?
Ja, dat is het zeker. Je kunt de nummers op Violet Light spelen zittend op een bank met mensen om je heen. Mijn andere solo albums waren heel geschikt voor drukke bars met veel geluid. Het zachte geluid op Violet Light kom ook vooral omdat ik de afgelopen tijd veel thuis ben geweest. Natuurlijk omdat optredens door de pandemie nagenoeg nihil waren.
Ethan Jodziewicz is de co-producer van Violet Light, welke invloed had hij op de plaat?
Ethan is voornamelijk een basgitarist. Voor Violet Light speelde hij onder andere de gitaren in en kick drums. Het album hebben wij samen geproduceerd letterlijk in een kleine studio die wij op hebben gebouwd in mijn woning. Ethan noemt de studio de “Secrets Woods”. Het was heel interessant om de plaat in een kleine omgeving op te nemen.
Kan je wat meer vertellen over de ervaring van het produceren van Violet Light op afstand?
Een aantal delen van Violet Light zijn remote geproduceerd, maar een groot gedeelte gewoon in de studio (in Nashville). Het mooie van Nashville is dat er uiteraard zoveel muzikanten wonen. Daarom komen ook veel van de gastartiesten die meedoen op Violet Ligt gewoon uit Nashville. Maar bijvoorbeeld goede vriend Thor Davidsson uit IJsland speelde op afstand de mondharmonica in. Tristan Clarridge woont in Californië en speelde remote de cello in. Dus ja, er zijn een aantal muziekstukken op afstand gedaan, maar veelal kwamen de muzikanten langs in de studio. Overigens nooit tegelijk, dit album was een heel langzaam proces van maanden.
Was het proces daardoor moeilijker dan anders?
Het was vooral heel anders dan mijn voorgaande albums. Op sommige momenten was het een stuk makkelijker omdat je meer de ruimte en de tijd krijgt. Je bent er meer aandachtig mee bezig. Maar andere momenten is het weer moeilijk, want je moet wel lange tijd geïnteresseerd blijven en op de juiste momenten alles geven. Violet Light was niet even snel binnen een paar dagen gemaakt, maar heeft een lange tijd nodig gehad.
Naar mijn mening is Violet Light in zijn geheel fantastisch, maar wat is jouw favoriete nummer en waarom?
Leftover Tears vind ik erg geslaagd. De arrangementen van dit nummer vind ik prachtig, met geweldige harmonische vocals van Kaia Kater-Hurst. Het laat het nummer erg rijk en vol klinken. Nieuwe single How Bad I Wanna Live vind ik ook erg geslaagd. Dit nummer was heel leuk om in te zingen en ook hier staan er geweldige harmonische vocals op van Shelby Means en Joel Timmons. Ik ben erg benieuwd naar hoe deze nummers samen live uitpakken.
Hoe belangrijk zijn de songteksten voor jou?
Songteksten zijn erg belangrijk voor mij. Ik verwacht niet dat luisteraars dezelfde boodschap in mijn teksten zullen vinden zoals ik dat doe. Ik hoop dat mijn teksten luisteraars ertoe zetten om zelf na te gaan denken over hun eigen interpretatie en zo hun eigen leven onder de loep nemen.
Hoe ben je door de pandemie gekomen? Lockdown, niet toeren, thuisblijven etc.
Voor het eerst in mijn leven was het doel om een echt huis op te bouwen hier in Nashville. Dat is er nooit van gekomen omdat ik bijna heel mijn volwassen leven als muzikant onderweg was. Dat was de afgelopen tijd wel erg wennen. De pandemie liet eigenlijk mijn hele leven stoppen en na te denken over hoe een eigen plekje te creëren. Het zijn moeilijke tijden, maar ik heb nu wel tijd genoeg voor andere dingen. Zo volg ik een online cursussen en werk ik toe naar een school diploma. Dat is lange tijd al een van mijn grootste doelen om te bereiken. Daarnaast heb ik een tuintje dat ik onderhoud, ben barista en ben ik begonnen met zwemmen. En natuurlijk het blijven produceren van muziek. Violet Light kan je zien als een album die probeert om te gaan met deze vervelende periode.
Ben je tot veel nieuwe inzichten gekomen?
Ik ben tijdens deze pandemie zeker tot veel nieuwe inzichten gekomen en ik ben dan ook benieuwd hoe ik dat tijdens opkomende shows ga oppakken. Zal het anders gaan voelen dan vóór de pandemie? Waar ik achter ben gekomen is dat ik hou van harmonische samenzang, het samenwerken met andere muzikanten en instrumenten die in elkaar verweven. Ik zie het niet zitten om alleen met een busje van stad naar stad te rijden en mijn shows te geven. Samenwerking vind ik essentieel en ik probeer dan ook mijn licht op andere te schijnen en daarbij vooral mijzelf te blijven.
Hoe voel je je in je nieuwe rol als solo artiest?
Het heeft toch wel een tijd geduurd om helemaal comfortabel te voelen als een solo artiest. Ik was zo rond de 20 jaar toen we met The Stray Birds begonnen. Voor heel veel dingen met deze band maakte ik voor het eerst nieuwe dingen mee. Het muziek produceren in een team, het toeren en tekenen bij een platenlabel. Er gebeurde in deze tijd van alles en het was best hectisch. Dus het solo gaan was in het begin wel moeilijk met het verlies van mijn bandleden en alles alleen doen. Ik ben vanuit mijn eigen een introvert, dus het was echt leren om bijvoorbeeld mensen uit te nodigen in de studio om muziek te produceren. Met Violet Light is dat goed gelukt.
Is de tour agenda al geboekt voor komend jaar?
Deze aankomende maanden zal het nog voornamelijk in en rondom Nashville zijn, maar vanaf mei zal ik naar de oostkust gaan. Hopelijk is de situatie in Amerika dan verbeterd aangaande de pandemie. Ik kijk er erg naar uit om naar plekken te gaan waar ik al eerder ben geweest en mensen te ontmoeten die ik in het verleden al eerder heb ontmoet.
Wat zijn de korte termijn plannen?
Op korte termijn doe ik alles stapje voor stapje. We werken met een klein team en ik wil niet teveel tegelijk doen. Voor nu ligt de focus op de release van Violet Light. Dus interviews en podcasts doen en alles wat met de release te maken heeft. Als dat allemaal achter de rug is wil ik mij focussen op het toeren. Dat is overigens een andere les die ik heb geleerd. Neem de tijd en doe alles rustig aan. Dat is een hele andere benadering dan toen ik nog bandlid was bij The Stray Birds. Ik heb nu veel tijd om alles rustig aan te pakken en ik voel mij daar heel goed bij.
Hoe zie je jouw toekomst voor de aankomende jaren?
Ik wil muziek blijven produceren en nieuwe albums uitbrengen. Het co-produceren van Violet Light vond ik heel interessant om te doen. Daarom produceer ik nu ook nummers voor een collega muzikant. Natuurlijk blijven optreden in Amerika, maar uiteindelijk wil ik ook weer de oversteek maken naar Europa. Met The Stray Birds ben ik in Europa geweest voor een aantal shows en dat beviel heel goed. Ik houd mij dus zoals eerder gezegd genoeg bezig met dingen die ik leuk vind om te doen. Zoals het tuintje, studie en zwemmen. Allemaal activiteiten om de balans en creativiteit erin te houden. De toekomst ziet er wat dat betreft heel mooi uit!
Violet Light is nu te koop via Bandcamp en te luisteren via de bekende stream platformen.
