Er zijn een aantal albums uit 2020 die ik nog niet heb besproken, maar wel degelijk aandacht verdienen. Het album Die Midwestern van Arlo McKinley is er zo een. Een album die er misschien niet eens zou zijn geweest. Met doorzettingsvermogen, hoop en een beetje geluk werd Cincinnati-native Arlo McKinley in maart 2020 gecontracteerd op label Oh Boy Records. Het is het label van de inmiddels overleden John Prine. McKinley had door omstandigheden een carrière in de muziek bijna opgegeven, maar John Prine zag genoeg perspectieven.
Die Midwestern is niet de eerste plaat van Arlo McKinley. Hij bracht in 2015 met zijn band The Lonesome Sound zijn eerste album uit. Die deed het redelijk goed bij fans en critici. Ondanks dat ging het dus bijna verkeerd met de carrière van McKinley. Hij heeft doorgezet en Die Midwestern is daar het resultaat van. Een pure country plaat, met teksten die gitzwart zijn en reflecteren op het leven dat McKinley in zijn stad Cincinnati leidt.
Het eerste nummer dat meteen doet opvallen is Bag of Pills. Het gaat over drugsdealen in zijn geliefde stad om met het verdiende geld een meisje mee uit te nemen. Het nummer is volledig autobiografisch en McKinley benadrukt het gevaar van dit soort praktijken. Voor John Prine was dit het eerste nummer dat hij hoorde van McKinley en twijfelde geen moment om hem op z’n label te plaatsen.
Titelnummer Die Midwestern is met een leidende fiddle een van standout tracks op de plaat. Weer brengt hij zijn stad Cincinnati ter sprake. Dit keer kijkt hij verder en wil zich verlossen van de sleur die de stad met zich meebrengt.
Alhoewel McKinley invloeden noemt zoals punk en soul is dit toch echt een country plaat geworden. Hij groeide op met artiesten zoals Hank Williams, John Prine en George Jones. Uiteraard is dat soort muziek tegenwoordig iets te gedateerd, maar soms hoor je op Did Midwestern flarden terug van deze grootheden. Is het niet in de muziek, dan zijn het wel in de teksten.
Het feit dat Arlo McKinley eindelijk waardering krijgt is het resultaat van hard werken en doorzetten. Met de kennis van John Prine’s label is Die Midwestern een prachtig album geworden. Concluderend is het een album geworden met alles wat country zo goed maakt. Gave instrumentatie, donker maar directe teksten en de rauwe stem van McKinley. Het is een sterk fundament waar McKinley hopelijk op verder zal gaan bouwen.
