Ik zal eerlijk bekennen dat mijn passie voor Americana muziek pas van de laatste pak ‘m beet 6 jaar is. Daarvoor ging mijn interesse vooral uit naar indie bandjes en was ik minder met muziek bezig. Toch kan ik mij herinneren dat ik in 2008 een Bill Bragg album voorbij heb horen komen. Waarschijnlijk maakte dat nog niet genoeg indruk op mij om dit genre verder te ontdekken, maar kwam er achter dat ik een nummer zoals I Keep Faith en titeltrack Mr. Love & Justice best kon waarderen.
Nu, dertien jaar later, is daar een nieuwe Billy Bragg album die gevraagd wordt om te recenseren. Het is zijn tiende officiële plaat en krijgt de naam The Million Things That Never Happened mee. Uiteraard heb ik deze plaat een eerlijke kans gegeven en ik kan concluderen dat ik naast dit album absoluut meer van Bragg wil horen.
Maar eerst alle aandacht op deze nieuwe. Hij noemt zijn nieuwe plaat een pandemie blues plaat, maar ik plak er toch stiekem het label Americana op. Als ik naar dit album luister krijg ik al snel beelden op mijn netvlies van een Engelse pub met drinkende mensen en een hoop geouwehoer. Het Britse accent van Billy Bragg versterkt dat beeld alleen maar meer.
Daar is overigens niets mis mee hoor. De muziek op The Million Things That Never Happened heeft daarnaast op sommige momenten ook een serieuze toon en dat houdt de boel goed in balans. Het muzikale kleurenpalet is divers met veel scherpe steel gitaren en opbeurende fiddles. Bij uitstek om even goed door te zakken met een koude pint.
Tiende plaat alweer van Billy Bragg en de nummers schrijft hij nog steeds allemaal zelf. Alleen afsluiter Ten Mysterious Photos That Can’t Be Explained schreef Bragg met zijn zoon Jack Valero, ook een singer/songwriter. Is er enige vorm van futloosheid of gebrek aan inspiratie op deze plaat te vinden? Nee hoor, niets van dat. Billy Bragg schijnt erg fel en weet mij in ieder geval twaalf nummers lang ontzettend te boeien.
Nadat ik de plaat Mr. Love & Justice uit 2008 een kans heb gegeven en voor de rest af heb gezien van Bragg’s muziek sta ik nu volledig open voor zijn andere albums. Ik twijfel er niet aan dat er meer parels zijn in het oeuvre van Bragg zoals The Million Things That Never Happened. Dit is een plaat die veel lovende kritieken gaat krijgen. Dat komt vooral door het ervaren vakmanschap van deze pure liedjessmid. De kwaliteit binnen dit album is erg groot en ik voorzie dat Billy Bragg nog jaren doorgaat. Zolang hij maar dit soort albums blijf uitbrengen, hoor je mij niet klagen.
Uitgebracht door Cooking Vinyl
