Eric Church sluit zijn trilogie albums af met Soul. Vorige week recenseerde ik Heart die ik met veel positiviteit omarmde. Heart is een groot en episch muzikaal album die zich buiten de gebaande paden van country begeeft. De verwachtingen voor Soul waren dan ook erg groot en de vraag is of Eric Church hetzelfde kunstje overnieuw kan doen…
Laten we vooropstellen dat Soul minder grotesk en episch is. Het heeft zo zijn grootse momenten zoals bijvoorbeeld op Look Good and You Know It en Break It Kind Kind of Guy. Maar over het geheel gezien is Soul minder uitgesproken en heeft meer rustpunten. Maakt dat van Soul een minder album dan van Heart? Misschien iets minder sterk, maar niet minder genietbaar.
Heart is vol gas geven tot aan het einde, terwijl Soul zich dus iets beperkt. Met nummers zoals Bright Side Girl, Jenny en Lynyrd Skynyrd Jones laat Church horen dat hij ook gevoelige en tedere country nummers kan maken. Het is het niet het beste werk van Church, maar van zeer acceptabel niveau. Desalniettemin haalt het wel de vaart uit Soul en is dit waarschijnlijk een bewuste keuze geweest. Misschien om een iets ander toonhoogte van geluid te laten horen dan dat op Heart het geval is.
Tekstueel gezien is Soul een stuk zoeter van aard dan Heart. Heart bevat krachtige teksten zoals op Stick That in Your Country Song en Heart of the Night. Op Soul doet de liefde meer haar intreden. Het toont de veelzijdig aan van de artiest Eric Church. Voor iedere country liefhebber is overigens op Heart en Soul wel wat te halen. Je hoort dat iedereen die deze albums heeft beluisterd zijn of haar verschillende favorieten heeft. En dat maakt een goed album.
Het echte prijsnummer van Soul is de al eerder uitgebrachte Hell of a View. Het was de tweede single die Eric Church een aantal maanden geleden uitbracht. Een regelrechte hit in Amerika met miljoenen streams. Het is een krachtig en toegankelijk nummer die de juiste balans brengt op Soul. Heel terecht dat country dit nummer oppakt en als grote hit wordt neergezet.
Concluderend is dit ambitieuze driedelige project een groot succes geworden. Alhoewel ik “&” nog niet heb gehoord is het voor mij overduidelijk dat Eric Church hiervoor geslaagd is. Met het iets mindere Desperate Man uit 2018 was ik erg benieuwd hoe hij zou terugkomen. Met de vele singles van de afgelopen maanden werd het al duidelijk dat Heart en Soul iets heel bijzonders zou worden. En na deze twee albums intensief te hebben beluisterd is dat het ook. Een knappe prestatie waar deze albums hier nog lang in de rotatielijst zullen blijven staan. (EMI)
