Nieuw-Zeelanders hebben niet zo’n goed beeld van country en aanverwante genres. Ze vinden het tegenwoordig nog steeds oubollig en luisteren er niet graag naar. Maar er zijn vandaag de dag in Nieuw-Zeeland artiesten die dat beeld veranderen. Jenny Mitchell is één van zo’n artiest en komt uit Aotearoa. Met haar muziek wint ze veel awards en Tug of War is haar nieuwe plaat.
Tug of War is eigenlijk niet echt country muziek zoals je normaal gesproken veel in Amerika hoort. De muziek op deze plaat heeft een veel ander geluid en neigt meer naar Americana en het singer / songwriter genre. Je hoort veel banjo getokkel, akoestische gitaren en hier en daar wat fiddles. Het is een fijn toegankelijk geluid en voor veel muziek luisteraars van diverse genres makkelijk op te pakken.
Dat Nieuw-Zeeland aardig wat goede muziek artiesten weten voort te brengen is een feit. Country, folk, pop, rock, de Kiwi’s hebben het allemaal. Een aantal weken geleden bracht Americana ster Tami Neilson het uitstekende Kingmaker uit. En ook op Tug of War zingt Neilson met Jenny Mitchell een duet in de vorm van Trouble Finds A Girl. Het is een van de hoogtepunten van deze plaat en de combinatie werkt enorm goed.
Naast dat Tug of War plezierige instrumentatie heeft is het stemgeluid van Jenny Mitchell één van buitencategorie. Vocals kunnen een plaat maken of breken en de soulvolle stemmenpracht van Mitchell maakt het. Het is fraai en zeer indrukwekkend. Ze kan er op sommige momenten krachtig mee uithalen, maar weet op z’n tijd het ook best intiem te houden.
Jenny Mitchell heeft met Tug War inmiddels drie albums op haar naam staan en haar muziek wordt door critici ontzettend positief ontvangen. Zoals gezegd zijn de Nieuw-Zeelanders nog een beetje schuw voor dit soort muziek, maar Mitchell weet een geluid te brengen dat heel makkelijk op te pakken is voor een groot publiek. De streamcijfers zijn nog niet indrukwekkend te noemen, maar er zit ontwikkeling in.
Al met al heeft Jenny Mitchell met deze plaat een zeer sterke plaat weten neer te zetten en ze verdient er mee veel mensen te bereiken. De shows zijn voor Mitchell in Nieuw-Zeeland weer opgestart en ze kan weer gaan bloeien en schitteren op het podium. Met de nummers op Tug of War heeft ze een set hele fraaie liedjes weten toe te voegen aan haar repertoire en ik kan mij niet voorstellen dat je als luisteraar, maar ook als bezoeker, hier niet warm van wordt. Een beauty van een plaat wat maar niet gaat vervelen.
Uitgebracht door Cooking Vinyl
