Met Margo Price als echtgenote naast je zijn de verwachtingen voor een album erg hoog. Van Waiting out the Storm van Jeremy Ivey werd er dan ook veel verwacht. Zijn vrouw Margo Price heeft aan deze plaat meegeholpen en toont gelijkenissen met Price’s album That’s How Rumours Get Started. De twee albums hebben allebei een folk-rock geluid en je merkt dat Price op Waiting out the Storm een aandeel heeft gehad.
Maar eigenlijk is de gelijkenis van de sound and feel van het album de enige gelijkenis die ik kan vinden. Want waar de laatste plaat van Price erg sterke nummers bevatte mis ik dat jammer genoeg bij Waiting out the Storm. Productie technisch zit het allemaal goed in elkaar, maar dat is hier niet genoeg. Het album kabbelt een beetje voort en ik heb veel moeite om de plaat uit te zitten.
Ik wil graag albums die ik luister goed vinden. En meestal ontdek ik nieuwe muziek die over het algemeen in mijn straatje past. Zo niet, zet ik het album na één nummer af. Maar met de status van Jeremy Ivey kon dit toch geen slecht album zijn?
Helaas. Soms moet je gewoon accepteren dat je niet alle muziek maar goed moet vinden. Ivey heeft absoluut zijn best gedaan, maar nummers zoals Loser Town, Movies en What’s the Matter Esther zijn moeilijk uit te zitten. Er mist iets en Waiting out the Storm heeft duidelijk niet die wow-factor. Een factor die Price’s laatste album duidelijk wel had.
Is er dan niets positiefs te vinden aan Waiting out the Storm? Misschien toch wel. Album opener Tomorrow People is een leuk nummer die tekstueel een boodschap stuurt naar mensen in de toekomst. Ivey is hier zonder meer geïnspireerd door sciencefiction films en boeken. En White Shadow is een ander nummer die de aandacht verdient. Een mooi folk-rock nummer met catchy refrein.
Een ander punt dat mij tegenstaat is de stem van Jeremy Ivey. Er zitten weinig gevoel in en doet niet veel unieks. Daar kan Ivey weinig aandoen, maar om eerlijk te zijn ging het mij bij een aantal nummers zelfs irriteren. Dan wordt het extra moeilijk om tot het einde te komen.
Een gemiste kans is Waiting out the Storm zeker. De potentie is er wel degelijk, alleen komt het er op deze plaat moeilijk uit. Met de gedachte dat Margo Price de extra steun was, had ik veel meer van deze plaat verwacht. Maar ondanks de vele kritiekpunten blijf ik hoop houden op een beter album van Ivey. Met Waiting out the Storm heeft hij zijn kwaliteiten getoond, maar de eindrekening is voor het moment niet goed genoeg. Een herkansing geef ik hem zonder meer en wacht daar dan ook geduldig op af. (ANTI-Records)
