Muscadine Bloodline brachten twee jaar geleden het uitstekende Dispatch to 16 Ave de wereld in. Na een korte tweetal jaar zijn ze weer terug met een nieuwe plaat genaamd Teenage Dixie. Ben je bekend met het recept van dit energieke duo dan staat je met dit nieuwe album wederom iets moois te verwachten. Niet radicaal vernieuwend, maar lekker veel van hetzelfde soort rockmuziek met country tinten.
De vrienden Charlie Mucaster in Garry Stanton hebben als Muscadine Bloodline succes in Amerika. Je kunt deze band goed vergelijken met een typisch college University band. De muziek spreekt een jong Amerikaanse publiek aan en doet wat dat betreft alles goed. Jonge vrienden met een toegankelijk country rock geluid, de formule werkt uitstekend.
Ik was daarom ook heel heel enthousiast over hun vorige plaat en ben dat ook met Teenage Dixie. Dit album is moeilijk country te noemen, maar het heeft zo z’n country accenten. Al moet ik wel eerlijk zeggen dat het country gehalte heel minimaal is. Nee, dit album rockt en rammelt alle kanten op, maar dan wel op een goede manier. Muscadine Bloodline weet heel goed waar jongelui in Amerika tegenwoordig graag naar luisteren en weten dat heel goed over te brengen met hun platen.
Natuurlijk gaat Teenage Dixie weer scoren bij de Amerikaanse luisteraar. Alle nummers op deze plaat zijn zeer toegankelijk en een aantal kunnen makkelijk de Amerikaanse radiostations bereiken. Je merkt dan ook dat dit album niet voor de fijnproever is, maar juist voor een mainstream publiek. En dat is soms geen enkel probleem.
De vraag of Muscadine Bloodline moet gaan vernieuwen de volgende albums is moeilijk te beantwoorden. Met Teenage Dixie beleef ik gewoon een hele fijne tijd en er is simpelweg heel weinig op aan te merken. Soms moet een band vernieuwen om te blijven scoren, maar van mij mogen deze heren nog wel een aantal albums door blijven rocken op deze manier. Zoals het nu gaat heb ik helemaal niets te klagen.
De statistieken van streamdiensten bij Teenage Dixie zijn wederom indrukwekkend te noemen. Muscadine Bloodline hebben dus blijkbaar weer een topper te pakken. Na het luisteren zul je begrijpen waarom massa’s country publiek dit soort platen weet te waarderen. Het zijn deze jonge gasten zeker gegund, want met de kwaliteit zit het gewoon meer dan goed. Ze maken met dit album hun potentie waar en dat verdient gewoon om te scoren. En dat scoren is wat ze momenteel precies aan het doen zijn.
