De Californische troubadour Rick Shea neemt de tijd voor zijn albums. Sweet Bernardine komt uit 2013 en de opvolger die hier wordt besproken, Love & Desperation, verscheen vorig jaar. En omdat er zeven jaar tussen zit doet dat de kwaliteit ten goede. Love & Desperation staat vol met bevlogen en energieke liedjes die vleugjes blues en country muziek bestrijken.
Rick Shea begon in de lente 2019 met het produceren van Love & Desperation. Hij trommelde verschillende muzikanten op zoals drummer Shawn Nourse (Dwight Yoakam), bassist Jeff Turmes (Mavis Staples) en eeuwige vriend Dave Hall. Het zorgt in ieder geval voor een prachtig samenspel op Love & Desperation die rijk en vol details bevat.
Na het luisteren van Love & Desperation rijst bij mij de vraag in welk hokje deze muziek te plaatsen? Vanaf het eerste nummer Blues Stop Knockin’ at My Door lijkt het een doordrenkte blues plaat te worden, maar vanaf het vijfde nummer She Sang of the Earth hoor je duidelijk de country kant van Rick Shea. Dat gaat een paar nummers zo door en vanaf Juanita (Why Are You so Mean) neigt het weer naar blues. Het doet geen afbreuk aan de kwaliteit van Love & Desperation, maar het wordt het duidelijk dat Rick Shea beide genres erg waardeert.
Op Nashville Blues vraagt hij zich zelfs af of hij naar Nashville zou moeten verhuizen. Want immers werden daar sterren zoals Johnny Cash, George Jones en Hank Williams groot. Toch besluit hij Nashville te laten voor wat het is. Hoe zijn de levens vergaan van die grote country sterren? Het levert naast de goede dingen ook veel problemen op. Rick Shea houdt het leven op Californië en de blues.
Dat mag wel zo zijn, maar Rick Shea had van mij ook best naar Nashville kunnen verhuizen. De country nummers op Love & Desperation zijn niet misselijk en zijn wat mij betreft zelf een van de betere op de plaat. Dat komt misschien ook doordat ik als country liefhebber door een roze bril kijk. Maar nummers zoals Big Rain is Comin’ Mama en A Tenderhearted Love zouden niet misstaan in een Nashville omgeving.
Ondanks dat Rick Shea de tijd neemt voor zijn albums legt hij de lat hoog. Dat hij jaren de tijd heeft om nummers te schrijven, melodieën te verzinnen en alles te perfectioneren helpen daar absoluut aan mee. Ja, de blues heeft de overhand en dat is wat op Love & Desperation duidelijk de focus heeft. Maar geef mij toch stiekem maar de zoete country liedjes die doen herinneren aan de grote country helden. Want daar blinkt Rick Shea wat mij betreft het meest in uit. (Tres Pescadores Records)
