We zitten al een tijdje in het nieuwe jaar, maar ik wil toch van de gelegenheid gebruik maken om wat platen van het vorig jaar uit te lichten. Sofie Livebrant is een van de artiesten op het stapeltje met een nieuwe album genaamd Weep the Time Away. In het begin was ik niet heel enthousiast over de plaat, maar mijn mening is na een paar keer luisteren iets bijgesteld. En eerlijk gezegd niet meer dan dat.
Sofie Livebrant is een Zweedse muzikante en voor haar nieuwe plaat Weep the Time Away heeft ze acht verschillende gedichten van Emily Bronté verwerkt tot een muziekalbum. Om eerlijk te zijn valt deze muziek erg zwaar op het oor. Het is er moeilijk inkomen en je hoort echt dat dit gedichten in muziekvorm zijn. Direct indruk maken doet het allerminst.
Tijdens de eerste paar keer luisteren van Weep the Time Away was het vaak op het klokje kijken hoelang de plaat nog zou duren. Valt overigens met 34 minuten erg mee. Maar met volhouden kreeg ik toch meer de schoonheid in te zien van deze muziek. Nee, het overdonderd nog steeds niet, maar ik luister er nu een stuk positiever naar en ontdek hier en daar wat interessante momentjes.
Wat betreft de muzikale inkleuring, dat is heel sober. Vaak een akoestische gitaar met hier en daar accenten van piano- en vioolklanken maken dit niet echt een waar spektakel. Nee, Sofie Livebrant heeft het vooral heel intiem en sprookjesachtig gehouden, met de nadruk op de teksten van dichtster Emily Bronté.
Ik houd van speelse en diverse instrumentatie en daar valt jammer genoeg dus niet heel erg veel te beleven. Toch hoor ik op Weep the Time Away hier en daar wat interessante klanken, maar ze zijn schaars. Sofie Livebrant heeft het met haar zachte liefelijke stem vooral heel eenvoudig gehouden. Dat maakt dit een echte luisterplaat voor de avonduurtjes.
Houd je van gedichten dan zit je bij Weep the Time Away dus goed. Ik kan niet uit ervaring spreken hoe de gedichten van Emily Bronté zijn, maar na het luisteren van deze plaat stel ik mij zover dat Emily Bronté niet de vrolijkste persoon van de wereld was. Melancholische teksten. Gelukkig ben ik niet iemand die een oordeel zwaar weegt op de teksten in muziek en liet het vooral langs mij heen gaan.
Dit is een plaat waar je met een goede koptelefoon de muziek tot je moet nemen. Dat wordt tijdens Weep the Time Away wel duidelijk. Valt je concentratie weg tijdens het luisteren dan vervalt de muziek vooral in saaiheid en achtergrondmuziek. Dat is natuurlijk niet de bedoeling en daarom raad ik aan om dit in een zo’n rustige mogelijke sfeer te gaan luisteren. Zit je er eenmaal goed klaar voor dan heeft deze plaat wel degelijk wat te bieden. Maar echt grote indruk maken doet het helaas niet op mij. Ook niet na vele luisterbeurten verder.
Uitgebracht door Rootsy Music
