Hoelang kan je een albumtitel maken? Steve Dawson lukt het met de naam At the Bottom of a Canyon in the Branches of a Tree. Het is nu niet direct heel aantrekkelijk. Ook de albumcover is wat bleek en inspiratieloos. Gaat mijn eerste kennismaking met deze Dawson wel goedkomen? Om gelijk maar een antwoord op deze vraag geven: ja, de muziek op deze plaat is verbazingwekkend goed.
At the Bottom of a Canyon in the Branches of a Tree is ontstaan vanuit verlies en hoe je daardoor herboren kan worden. Steve Dawson verloor zijn moeder in 2017 en werd verlaten door zijn vader. De Americana zanger uit Chicago stopte helemaal met liedjes schrijven en produceren en ging een aantal maanden door moeilijke tijden. Tot hij besloot om naar een songwriter kamp te gaan van legendarische gitarist Richard Thompson. Onder andere Patty Griffin was daar aanwezig.
Dawson hervond zijn kracht in de muziek, een passie die hij jarenlang in bands stopte zoals Dolly Varden en Funeral Bonsai Wedding. Na de bootcamp bleef Dawson maar schrijven en schrijven en had tientallen verse nieuwe nummers tot zijn beschikking. Hij kreeg plezier in het hele productieproces en maakte soms wel 4 versies van een nummer.
In 2020 bracht hij Last Flight Out uit met zijn jazzband Funeral Bonsai Wedding, maar dat was niet genoeg voor Dawson. De stapel liedjes die hij nog had liggen kwamen terecht op dit solo album At the Bottom of a Canyon in the Branches of a Tree. Resultaat is een fenomenale Americana plaat waar je Steve Dawson in zijn beste vorm hoort.
Op deze plaat hoor je af en toe de jazz invloeden terug van zijn band, maar wat vooral de overhand heeft zijn de Americana invloeden. Een nummer zoals 22 Rubber Bands is ultieme Americana muziek en Steve Dawson heeft hiermee echt de juiste snaar weten te raken. Maar dit album bevat veel meer van zulke pareltjes en het is genieten van begin tot einde.
Alhoewel het met de kwaliteit van At the Bottom of a Canyon in the Branches of a Tree wel goed zit heb je de volledige aandacht nodig om deze plaat op waarde te schatten. Als je dit opzet in een kamer vol met gasten en veel rumoer dan gaat het niet werken. Mijn advies is neem de tijd, sluit je af van externe geluiden, doe een koptelefoon op en neem de muziek helemaal in je op. Op deze manier ontvouwt zich een prachtplaat die met elke luisterbeurt beter wordt.
Steve Dawson maakt met At the Bottom of a Canyon in the Branches of a Tree een plaat vol inspiratie, bevlogenheid en liefde. Ondanks dat hij een moeilijke periode achter de rug heeft, weet hij zijn rug te rechten en op een geweldige wijze terug te komen. De productie is zeer netjes en Dawson weet op deze plaat de instrumentatie divers en variërend te houden. Een knappe plaat van deze Chicago Americana artiest waar hier nog veel minuten aan besteed gaan worden.
Uitgebracht door Pravda Records
