Je hebt albums met minimale instrumentatie die heel saai overkomen. Alleen een akoestische gitaar en wat andere lichte accenten komen nu niet heel bevlogen en energiek over. Maar soms kom je albums tegen die wel de juiste snaar weten te raken, ondanks dat het allemaal heel minimalistisch klinkt. En een van zulke albums is All Is Quiet van Susan Cattaneo.
Susan Cattaneo is een folk artiest uit Boston en heeft inmiddels aardig wat naam weten te maken. Ze noemt haar muziek zelf een blend van rock, folk en blues. Op All Is Quiet hoor je geen blend van meerdere genres, maar houdt ze het alleen op een akoestische gitaar en wat andere snaarpartijen. Dat betekent dat All Is Quiet het best in te delen is binnen het folk genre.
Het is een gedurfde stap van Susan Cattaneo als je nagaat dat haar vorige plaat The Hammer and the Heart het in de Billboard charts fantastisch deed. All Is Quiet is nu niet een album dat je gaat terugvinden in de Billboard charts. Daar is deze plaat niet voor gemaakt. Dit is een plaat voor de folk purist en voor degene die van rustige muziek houdt.
Houd je van meer pit en bevlogenheid in je muziek dan kan je dit album voorbij laten gaan. Maar ligt jouw interesse in heerlijk akoestisch gitaarspel dan raad ik All Is Quiet zonder meer aan. Soms is er gewoon niet meer nodig dan een akoestische gitaar en een warm stemgeluid. Susan Cattaneo levert dat op deze plaat en doet dat op wonderschone wijze.
Hopelijk maakt Susan Cattaneo de overstap van Boston naar Nederland voor wat shows, want het wordt met deze plaat duidelijk dat ze weet hoe je een publiek stil moet krijgen. Ik heb van All is Quiet in ieder geval intens genoten, maar ook een beetje verbaasd. In het begin vond ik het saai overkomen, maar na een aantal luisteren ontvouwt zich de schoonheid van de muziek. Ja, je wordt er stil van.
Qua teksten weet Susan Cattaneo het heel mooi te brengen. Je merkt tijdens het luisteren dat ze de plaat heeft geschreven met als uitgangspunt positiviteit. All Is Quiet is dan ook echt een plaat om vrolijk van te worden en hoop uit te halen. Het zijn barre tijden, maar Cattaneo weet met deze plaat een lichtbaken te zijn in donkere tijden. Ik heb genoten van dit album en raad iedere folk luisteraar aan om dat ook te doen. Minimalistisch, dat zeker, maar ontzettend indrukwekkend.
Uitgebracht in eigen beheer
