Met hun geniale barok pop wist The Family Crest uit San Francisco in 2014 menig harten te stelen. Het was de grote doorbraak voor de band met album Beneath The Brine en heeft ze in de daarop volgende jaren groot gemaakt. In 2017 bracht de band EP Prelude to War uit en het jaar daarop The War: Act I. Het heeft maar liefst vijf jaar moeten duren op een vervolg, maar eindelijk is-ie daar dan, The War: Act II.
The Family Crest is opgericht door Liam McCormick en John Seeterlin. Puur met de gedachten dat muziek muziek produceren niet een one-man-show is. Tijdens het formeren van de band plaatsten ze overal advertenties en de response was enorm. Door zoveel reacties deden er op het debuut 80 mensen mee en inmiddels over het gehele oeuvre zijn dat er meer dan 500 muzikanten.
The Family Crest is echt zo’n type band wat enorm onderschat wordt. Aan de ene kant heel vreemd, omdat de muziek van deze band ontzettend toegankelijk is. Ja, je moet een beetje van drama houden, maar dit type muziek bevat alle juiste ingrediënten voor de grote massa. Het epische waar deze band zo bekend mee is geworden hoor je ook duidelijk weer terugkomen op The War: Act II.
Wat dat betreft is het recept wel al albums lang hetzelfde bij The Family Crest. Je weet inmiddels wat je kunt verwachten en daar is naar mijn mening helemaal niets mis mee. Vanaf minuut één word je gegrepen door een vol en groots geluid en laat je iets meer dan vijftig minuten lang niet los. Iets te veel van het goede? Nee hoor, het is een plaat die je makkelijk uit luistert zonder al te veel op het klokje te kijken.
The War: Act II voelt voor mij heel warm en vertrouwd aan. Het is meeslepend, episch en theatraal. Ik vind het heerlijk om in de wereld van deze band te vertoeven. Frontman Liam McCormick weet met heel veel gevoel zijn stemgeluid te brengen en ook dit is bepaald geen straf om naar te luisteren. Zijn stemgeluid bevat veel dynamiek en kan verschillende toonhoogtes aan. Zo wordt er door McCormick af en toe heel stevig en scherp uitgehaald, maar op de juiste momenten weet hij ook rust te brengen.
Dit alles maakt The War: Act II weer een geweldige luisterervaring. Soms vind ik dat een band gewoon moet blijven doen waar ze groot mee zijn geworden. En dat is precies wat The Family Crest met deze plaat doet. Het is voor de fans een feest van herkenning en nieuwe luisteraars zullen gelijk weten wat de band inhoudt. En daarnaast hebben de de nieuwe luisteraars nog genoeg te ontdekken met de rest van het oeuvre. Ik vind deze plaat wederom een geweldig kunststukje en van mij mag The Family Crest nog lang voortbestaan.
Uitgebracht door La Mer Records
