Americana “giganten” The Wild Feathers gooiden in 2019 het roer om. Ze besloten om muziek te gaan produceren zonder inbreng van grote platenlabels. Een gewaagde zet, waarbij we vorig jaar al konden proeven hoe dat zou zijn. Toen bracht deze ambitieuze band een plaat uit met b-kantjes en andere restjes. Ik heb dat album stilletjes aan mij voorbij laten gaan, maar voor gloednieuw werk in de vorm van Alvarado maak ik maar al te graag tijd vrij.
Ik ben de afgelopen week dan ook eens gaan terugluisteren naar alle platen van The Wild Feathers. Ze bestaan nog niet zo lang, want ze brachten hun titelloze debuut uit in 2013. Daarna volgden er drie platen. Eerlijk gezegd sta ik verbaasd hoe goed de muziek van The Wild Feathers is. Dan bedoel ik ook echt goed. Zet een album op en je wordt betoverd door prachtige instrumentatie en vooral inventieve melodieën. Dit is een band die kwaliteit hoog in het vaandel heeft staan.
Het is dan ook vreemd dat The Wild Feathers twee jaar geleden alles omtrent de albumproductie zelf gingen verzorgen. Waarschijnlijk dat de druk van de grote labels en de minimale inbreng in het creatieve aspect ze toch gingen opbreken. Het nieuwe album Alvarado, waar we het hier over hebben, doet naar mijn mening toch niet zoveel anders dan eerdere platen.
Ze trokken zich voor deze plaat terug in een klein hutje ten Noordwesten van Nashville. Minimale afleiding en de volle concentratie om gewoon lekker een potje muziek te maken. Met uiteraard de nodige versnaperingen. Het heeft de band goed gedaan, ongetwijfeld, maar The Wild Feathers hanteren eenzelfde formule, waarop Alvarado weinig aan veranderd is.
Dat is niet jammer, want deze groep weet elk album op uitstekende wijze indruk te maken. Zoals gezegd zijn de melodielijnen ook op Alvarado weer aanwezig en je ontkomt er niet aan om mee te tappen met je voeten. Het blijft allemaal zeer toegankelijk. Ik begrijp dat dat voor bands moeilijk kan zijn om na een aantal albums nog fris en fruitig te blijven. Misschien is dat ook de reden geweest voor die grote omschakeling in 2019.
The Wild Feathers gaven een aantal jaren geleden in een interview aan dat ze tot de grootste Americana bands van deze tijd wilden horen. Heel ambitieus, maar gezien het songmateriaal wat ze inmiddels hebben verbaast het mij dat ze dat nog steeds niet zijn. De hoogwaardige kwaliteit van de albums druipt er vanaf. Uiteraard komt er ook een stukje geluk bij kijken en voor groot succes moet je veel zaken laten.
De vernieuwde The Wild Feathers vind ik op Alvarado dus niet echt vernieuwend. Je krijgt Americana muziek zoals ze het al jaren spelen. Mijn complimenten gaan naar ze uit dat ze met elke plaat weer een aantal prachtige nummers aan hun oeuvre weten toe te voegen. Elk album van deze band is een groot feestje om te beluisteren. The Wild Feathers zijn in Nederland nog niet heel bekend, maar als je interesse hebt in een goed potje Americana muziek dan is deze band een no-brainer en verplichte kost.
Uitgebracht door New West Records
