Singer-songwriter Willie Watson laat dit jaar van zich horen met zijn titelloze debuutplaat. Althans, hij ziet het als zijn debuut, maar eigenlijk produceerde hij eerder al twee platen. Het verschil zit ‘m erin dat zijn eerste twee platen alleen maar bestaan uit oude traditionele folk covers. Niet echt volwaardige albums volgens hem, vandaar dat hij deze nieuwe zijn debuut noemt.
De naam Willie Watson zou je misschien bekend in de oren klinken. In het verleden was hij namelijk onderdeel van de fameuze Amerikaanse band Old Crow Medicine Show. Het is zelfs zo dat hij deze band in het verre verleden, 1997, samen met onder andere frontman Ketch Secor, begon. Inmiddels heeft Willie Watson de band al een tijdje verlaten en doet zijn eigen ding, waaronder als solo muzikant muziek maken.
Als je luistert naar de songs op dit album, dan hoor je redelijk wat invloeden terug van de Old Crow Medicine Show. Dit betekent dat de fiddle, hoe kan het ook anders, hier en daar wat ruimte krijgt. Maar ook andere instrumenten, denk aan de akoestische gitaar, bass, drums en dobro’s, krijgen een plekje op dit album.
Je hoort het brede palet aan deze instrumenten vooral op de eerste paar songs. In het begin zit er wat meer vaart in en naarmate het album vordert neemt Willie Watson gas terug en weet vooral veel indruk te maken met alleen een akoestische gitaar en drums. Ik vind het beide wel wat hebben en Willie Watson toont op dit album aan dat hij een geweldige singer-songwriter is.
En als je luistert naar de vocalen van Willie Watson dan ontkom je er niet aan om vergelijkingen te maken. Ja, ik vind het iets speciaals hebben en vind het heel goed passen bij dit soort type folk songs. Maar als ik een naam moet noemen waar ik aan moet denken is het The Father of Country Music, Jimmie Rodgers. Een heel ver verleden, ik weet het, maar vind het veel gelijkenissen hebben.
Willie Watson sluit het album heel mooi af met gesproken woord nummer, Reap’ em in the Valley. Interessant verhaal over het verschil tussen zijn ervaringen in de grote stad Los Angeles, en waar hij opgroeide, het platteland. Maar goed, dit album is een hele prettige luisterervaring. Vooral prettig als je toe bent aan wat folk- en singer-songwriter songs met een rustig tempo. Er wordt op vakkundige wijze muziek gemaakt en Willie Watson toont aan dat hij naast covers ook in staat is om kwalitatieve originele songs te produceren. Prachtplaat.
