Indie pop koninginnen Phoebe Bridgers en Julien Baker genieten inmiddels een behoorlijke populariteit. Met donkere en melancholische teksten pakken ze menig luisteraar in. Rachel Baiman mag dan wel niet zo bekend zijn, maar ook haar muziek kent eenzelfde soort melancholie. Baiman’s nieuwe album Cycles balanceert op de randen van Americana en indie folk. Een uiterst genietbare plaat voor degene die veel emotie in muziek willen horen.
Rachel Baiman verhuisde als 18-jarige vanuit Chicago naar Nashville. De laatste 10 jaar werkte ze vooral als sessiemuzikant voor artiesten zoals Americana heldinnen Molly Tuttle, Caroline Spence en Kelsey Waldon. Ook trad ze als live muzikant op voor Kacey Musgraves en Amy Ray. Het zijn aardig wat grote namen binnen de Amerikaanse muziekindustrie. Tekenend dat Rachel Baiman inmiddels grote stappen heeft weten te maken.
Cycles is dan ook geen debuutplaat van Baiman, die kwam uit in 2014 genaamd Speakeasy Man. In 2017 haar tweede Shame wat een groot succes werd. En nu 4 jaar later haar derde. De productie van Cycles komt op naam van Baiman zelf (ze is ook nog eens producer) en co-producer Olivia Hally. Misschien komt de indie band Oh Pep! je bekend voor? Daar is Hally de bandleidster van. Die indie invloeden hoor je op Cycles goed terug.
Dat Rachel Baiman geen nieuweling is in de muziekindustrie hoor je direct aan Cycles. Prachtige subtiele productie, melodieën die je snel oppakt en mooie zang. Het zijn ingrediënten die Cycles tot een grote parel maken. Je luistert de 10 nummers heel makkelijk weg en er staan zeker een paar hit gevoelige nummers op. Nummers die wat mij betreft in elke Americana chart terug mogen komen. Joke’s on Me, Young Love en When You Bloom (Colorado) zijn toch wel heel sterk en tillen Cycles naar een hoger niveau.
De melancholie en zwaarmoedigheid sijpelt door heel Cycles heen. Dat vind ik zowel qua instrumentatie als op zang niveau. Of Rachel Baiman in een emotionele bui was tijden het opnemen van deze plaat of dat ze altijd zo al is weet ik niet. Maar ik hou van dit soort platen. Je hoort de gevoeligheid en emoties die Baiman op een perfecte manier weet te brengen. Je kan mij altijd wel wakker makken voor dit soort muziek.
Uiteindelijk ben ik zeer tevreden met Cycles en het is absoluut geen straf om deze plaat een aantal keer te mogen beluisteren. Misschien dat Cycles een plek in de top verdient aan het einde van het jaar, maar dat hangt veel af van wat er de komende maanden nog gaat verschijnen. Wat ik wel weet is dat deze muziek van schoonheid is die zich duidelijk weet te onderscheiden van de rest. Met een Rachel Baiman die als artiest, maar ook als producer, inmiddels zo gegroeid is om probleemloos dit soort kwalitatieve hoogstaande Americana af te leveren. Petje af. (Signature Sounds Recordings)
