Rockband Spoon uit Austin stelt nooit teleur. Maar dan ook letterlijk. Het is ongelofelijk dat deze band het iedere keer weer voor elkaar krijgt om kwaliteit te leveren. Een band die al sinds 1996 platen uitbrengt. Waren de eerste platen nogal rauw, later werd het wat meer gepolijst. Met nieuwe plaat Lucifer on the Sofa is echter back-to-basics naar ouderwetse rock & roll.
Ik ken Spoon al een tijdje. Ongeveer zo rond 2003 viel mij het nummer The Way We Get By op in een Amerikaanse drama serie. Fantastisch nummer wat nog steeds als een huis staat. En vanaf die periode ben ik de albums gaan volgen. En er kwam wat kwaliteit uit zeg. Ga Ga Ga Ga Ga, They Want My Soul en als toppunt de laatste plaat Hot Thoughts uit 2017. Vijf jaar later vond ik het wel weer eens tijd voor wat nieuws.
Dat vond de band zelf ook en ze hebben de afgelopen jaren gebruikt voor een nieuw album cyclus. Lucifer on the Sofa als resultaat. En warempel, dit is toch weer heel erg lekker hoor. Al vanaf album opener Held, een fan-favorite, show opener en Bill Callahan cover weet je dat dit weer raak gaat worden. En gedurende de hele plaat stelt Spoon wederom niet teleur.
Je kunt Lucifer on the Sofa zien als een nachtplaat. Daar bedoel ik mee dat dit muziek is voor de late uurtjes. En je laat jezelf opwarmen door de vele gitaarrifs die over het album zijn gespreid. Spoon is voor Lucifer on the Sofa dan ook teruggegaan naar hun begin carrière toen ze nog heel fris en onbezonnen waren. Dat betekent niet gelijk dat Lucifer on the Sofa een hele rauwe productie heeft. Je hoort hier en daar wat rauw studio geruis, maar dat is beperkt.
De plaat klinkt heel netjes afgewerkt en komt af en toe uit de hoek met hele scherp productie. Rock & roll is voor Spoon duidelijk het uitgangspunt geweest voor Lucifer on the Sofa. In de studio met veel enthousiasme wat pingelen en kijken wat eruit komt. Ik kan mij dan ook heel duidelijk voorstellen dat de nummers op Lucifer on the Sofa het uitstekend live gaan doen. Daar zijn de nummers naar mijn mening perfect geschikt voor.
Over de gehele linie is het dus wederom volop genieten van Spoon. Frontman Britt Daniel leidt de band en doet dat al jarenlang op uitstekende wijze. Spoon is geen band van de grootse gebaren en laat vooral de muziek spreken. Dat maakt dat deze band een beetje saai overkomt, maar als je het oeuvre erbij pakt en gaat luisteren is dit gewoon top kwaliteit indie muziek. Lucifer on the Sofa is een plaat die veel toegevoegde waarde heeft en ik ga er vanuit dat nummers zoals The Hardest Cut, The Devil & Mister Jones, en Satellite het heel goed gaan doen bij het publiek. Spoon stelt nooit teleur.
Uitgebracht door Matador
