Grammy award winnares Amanda Shires bracht recent haar zevende studio plaat Take It Like A Man uit. De muziek bevindt zich in het genre alternatieve pop en country en het album neemt je mee in het persoonlijke leven van Shires. De persoonlijke teksten, delicate stemgeluid, gepassioneerde fiddles en een grenzeloze originaliteit en creativiteit zorgen voor een geweldige plaat.
Amanda Shires startte haar muziek carrière op 15-jarig leeftijd met de legendarische Texas Playboys en ze heeft sindsdien samengewerkt met grote artiesten als John Prine, Rod Picott, Todd Snider en Justin Townes Earle. Daarnaast is ze lid van Jason Isbell’s band The 400 Unit en richtte ze supergroep The Highwomen op samen met Brandi Carlile, Maren Morris en Natalie Hemby. Take It Like A Man is geproduceerd en samen geschreven door Lawrence Rothman en noemt Amanda de true Dolly Parton van de nieuwe generatie. Op de plaat doen Jason Isbell, Maren Morris, Brittney Spencer en Natalie Hemby mee.
Ik sprak Amanda Shires via Zoom in haar atelier in Nashville en vroeg haar onder andere over hoe de afgelopen jaren tijdens de pandemie waren, hoe Take It Like A Man is ontstaan, wat ze van de huidige staat van The Nashville Sound vindt en of er nog iets nieuws te vertellen is over The Highwomen.
Hoi Amanda, de afgelopen jaren moeten moeilijk zijn geweest. Hoe ben je er mee omgegaan?
Ik denk dat we allemaal een moeilijke tijd achter de rug hebben. Ik ben de afgelopen jaren veel bezig geweest met schilderen om niet teveel verloren te raken en probeerde dag per dag door te komen. En dat is aardig gelukt.
Vorig jaar kerst bracht je kerstalbum For Christmas uit en recent het nieuwe album Take It Like A Man. Had je veel inspiratie en energie om deze platen te schrijven?
Take It Like A Man schreef ik als eerst, maar ik wilde ook het kerst thema verder ontdekken. Zo’n kerst album had ik nog niet eerder gedaan en maakte For Christmas als eerste af en daarna het album Take It Like A Man. Ik denk dat het vuur ging branden toen ik begon te werken met producer Lawrence Rothman. De communicatie verliep heel vloeiend en comfortabel en het was een plezier om met hem samen te werken.
Take It Like A Man is een stuk meer rauwer en donkerder. Hoe is dat zo gekomen?
Door Lawrence Rothman leerde ik meer over zelfrespect en hoe te accepteren wie ik precies ben met al mijn beperkingen en gebreken. En dat vind je terug op Take It Like A Man en daardoor is het een stuk donkerder album geworden dan mijn vorige platen.
Het album is erg persoonlijk en focust zich op de moeilijkheden in een liefdesrelatie. Hoe reageerde je man, Jason Isbell, op jouw teksten?
Hij is de reden geweest dat sommige nummers op Take It Like A Man zijn verschenen. Maar bij ons geldt dat het beste nummer wint. Jason vond sommige nummers zo goed dat hij zei dat het stom zou zijn om ze niet op het album te zetten. Het was overigens niet helemaal de intentie om zulke persoonlijke nummers te schrijven, maar soms gaat het zo en dat was het geval bij dit album. Soms voel je gewoon shit, wil je het van je af schrijven en het naar buiten brengen.
Binnen een paar weken begin je weer met optreden. Ben je er enthousiast over?
Ik ben er helemaal klaar voor en kan niet wachten. De laatste tour was alweer twee jaar geleden, maart 2020. Het wordt weer mijn koffers pakken en klaarmaken om mensen te vermaken. Ik kan echt niet wachten en kijk er naar uit.
Je speelt ook in de band van Jason, The 400 Unit. Waar gaat meer je voorkeur naar uit, solo of in de band?
Ik ben geen persoon om de hele dag thuis te zitten en het maakt mij in principe niet uit. Waar ik de meeste voldoening uithaal is denk ik mijn eigen shows. Maar ik vind het ook lekker om gewoon bij Jason’s band te verschijnen en zijn nummers te spelen. Dat geeft een stuk minder stress op verschillende vlakken. Soms is het lekker om vrij te zijn en gewoon in een band te spelen, maar primair geef ik de voorkeur aan mijn eigen shows.
Op White Man’s World (nummer van Jason Isbell’s album The Nashville Sound) zingt Jason “mamma wants to change that Nashville Sound”. Ik ben altijd geïnteresseerd geweest wat hiermee wordt bedoeld. Kan je hier iets meer over vertellen?
Ik vind dat er met de muziek uit Nashville meer vrouwelijke verhalen en perspectieven te horen moeten zijn. Dat is er op dit moment niet genoeg. Maar ik vind dat de staat van “The Nashville Sound” steeds beter wordt en dat steeds meer belangrijke vakmensen de vrouw centraal zetten. Het gaat langzamerhand beter, maar er moet nog veel aan gedaan worden. In 2016 was er 13% aan vrouwelijke artiesten op de radio te horen, tegenwoordig is dat 16%. Dat gaat de goede kant op, maar ik hoop dat het de komende jaren een stuk sneller gaat. De gatekeepers van country muziek houden vast aan dezelfde formule, maar ik denk dat er veel meer geld te verdienen valt met diversiteit.
The Highwomen (samenwerking met Brandi Carlile, Maren Morris en Natalie Hemby) is een groot succes en ik kan mij niet voorstellen dat jullie dit succes niet een vervolg wilt geven. Is er al iets gaande?
Ja, ik vind het ook een groot succes. Door de pandemie stond het on-hold, maar we hebben recent weer opgetreden met elkaar en gesproken over het schrijven van een nieuw album. Het vuur is tussen ons als bandleden nog steeds aanwezig en ik vind het een groot plezier om samen muziek te maken. Maar we hebben recent allemaal onze eigen solo albums uitgebracht, dus dat is waar we ons op dit moment meer op focussen.
Tot slot, hoe behoud je de balans tussen het toeren en het thuis zijn?
De balans is op dit moment natuurlijk niet aanwezig, omdat ik de afgelopen jaren thuis was. Maar als het toeren weer is begonnen probeer ik een juiste balans te behouden door bijvoorbeeld het leren ja en nee zeggen. Dat kan soms wel moeilijk voor mij zijn. Al met al is het enige waar ik op dit moment naar uitkijk om weer op te treden, mijn muziek te spelen en to be awesome.
Take It Like A Man is overal te beluisteren en uitgebracht door ATO Records
