Americana artiest Brittany Collins is zoals ze zelf zegt een late bloomer, een laat bloeier dus. Ze begon pas met muziek maken toen ze ver in de twintig was, maar nu is ze eindelijk waar ze wil zijn en doet dat met groot succes. Dat grote succes kan je zien afgaande op haar optredens voor duizenden mensen en haar uitstekende nieuwe debuutplaat Things I Tell My Therapist.
Things I Tell My Therapist is overigens niet haar eerste muziek wat ze uitbrengt. Eerder bracht ze The Hitchhiker EP en Rough Sides EP uit om haar publiek kennis te laten maken met haar muziekstijl. Deze korte EP’s zijn voor mij onbekend, maar ik moet zeggen dat deze debuutplaat een geweldige indruk maakt en Brittany Collins volledige potentie toont.
Je hoort aan deze plaat dat het echt een debuut is. Er zal waarschijnlijk heel lang aan gewerkt zijn en de liedjes zijn allemaal heel toegankelijk en makkelijk op te pakken. Brittany Collins is een geweldige verhalen verteller en ze neemt de luisteraar mee naar haar belevingswereld. Een mooie belevingswereld waar er genoeg te genieten valt.
Er komen enorm veel onderwerpen langs op Things I Tell My Therapist en Brittany Collins brengt het op zo’n manier dat het nooit saai wordt. Ze mijmert over eenzaamheid, relatieproblemen, geluk vinden en natuurlijk de liefde. Het hoogtepunt van deze plaat moet het bijna acht durende epische nummer Belvedere Hotel zijn. Een hotel waar een man mysterieus verdwijnt en zijn vrouw achterlaat. Dit nummer laat de schrijfkwaliteiten van Collins zien en maakt het duidelijk dat ze heel creatief te werk kan gaan met haar teksten.
Things I Tell My Therapist is een plaat dat alles goed doet en een divers rijk geluid laten horen. Je merkt dat Brittany Collins een uitstekende band om haar heen heeft verzameld. De productie is zeer verzorgd en de instrumentatie wordt ingekleurd met onder andere gitaren, drums, pedal steels en violen. Deze plaat is alles behalve amateuristisch en heel vakkundig uitgewerkt op alle vlakken.
Al met al is Things I Tell My Therapist een waardig debuut waar Brittany Collins enorm trots op kan zijn. Dit belooft heel veel voor de toekomst en ik hoop dat Americana luisteraars dit album gaan luisteren en het woord verspreiden. Ja, er zijn tegenwoordig genoeg van dit soort vrouwelijk artiesten te horen, maar Collins weet zich op een unieke manier te onderscheiden van de rest. Dat doet ze met magnifieke teksten, heerlijk instrumentatie en vakmanschap. Dit is zo’n plaat welke je niet mag missen en waar je ontzettend veel plezier mee zult beleven.
Uitgebracht door Pacific Northwest
