Wat is er in hemelsnaam met Australische folk band Sons of the East de afgelopen jaren gebeurd? Ik leerde deze Aussies kennen in 2013 toen ze hun titelloze debuut EP uitbrachten. Daarna volgden nog een aantal andere aardige EP’s, maar als ik nu naar de statistieken kijk dan hebben ze aardig wat succes. Wat zeg ik? Ze hebben ontzettend veel succes en hadden het waarschijnlijk zelf ook niet zien aankomen.
Hoe het komt dat Sons of the East 300 miljoen streams de afgelopen jaren heeft weten te vergaren is mij een raadsel. Ja, het is een leuk attractief folk bandje, maar dat luisteraars over de hele wereld er zo enthousiast mee zijn had ik niet verwacht. Dit jaar zijn ze klaar om nog groter te worden en brengen ze eindelijk dan hun debuutplaat Palomar Parade uit.
Van origine zijn Sons of the East echte Aussie folkies. In hun jongere jaren gebruikten ze veel traditionele instrumentatie zoals de banjo, akoestische gitaar en mondharmonica. Alhoewel dat op nieuwe plaat Palomar Parade niet helemaal verdwenen is hoor je toch dat ze hebben gekozen voor een meer mainstream geluid.
Ik krijg het gevoel tijdens het luisteren van Palomar Parade dat ze de veilige weg hebben gekozen en een 80’s sound hebben proberen te benaderen. Klinkt mijn inziens helemaal niet slecht en ik vind het wel wat hebben. Een mooie mix van sterke uptempo mainstream nummers en traditionele folk nummers is wat je krijgt tijdens het luisteren van deze plaat.
Want dat heeft eerlijk gezegd toch wel veel bijgedragen aan het succes van Sons of the East. Ze hebben de afgelopen jaren wereldwijd overal opgetreden en het publiek is van ze gaan houden. Daarnaast heeft de band met charismatische frontman Jack Rollins een geweldig karakter in huis en zal waarschijnlijk veel vrouwen harten doen smelten. Ook andere bandleden Dan Wallage en Nic Johnston staan hun mannetje en weten alle drie een geweldig geluid te creëren. Catchy, toegankelijk en helemaal klaar voor het grote publiek.
Desalniettemin zijn Sons of the East met Palomar Parade geslaagd. Ze hebben een fantastisch debuut afgeleverd en dat kan tegenwoordig nog wel eens moeilijk zijn. Naast hun eerdere geweldige EP’s kiezen ze met dit album een iets andere, meer mainstream weg. Maar wat wil je ook als je inmiddels miljoenen en miljoenen streams hebt? De band is simpelweg een groot succes en dat succes gaat de komende jaren alleen maar groter worden. Let maar op mijn woorden.
Uitgebracht in eigen beheer
