Dat de Noren ook een best interessante muziekindustrie hebben dat is mij de afgelopen tijd heel goed duidelijk geworden. Ik besprak eerder al de uitstekende nieuwe platen van artiesten zoals Tuvaband en Nordgarden. In Noorwegen hebben ze zelf hun eigen Grammy variant en Signe Marie Rustad won zo’n Noorse Grammy voor één van haar platen. Dit jaar is ze terug met nieuw werk in de vorm van Particles of Faith.
De muziek van Signe Marie Rustad is duidelijk in het hokje alternatieve indie muziek te plaatsen. Ze zingt Engelstalig en moet zodoende concurreren met Amerikaanse grootheden zoals Alela Diane, Courtney Marie Andrews en Maya De Vitry. Om er maar een aantal te noemen. Maar Rustad weet zich heel sterk te houden en Particles of Faith is toch naar mijn mening van dezelfde kwaliteit.
Particles of Faith is wat dat betreft niet heel vernieuwend en het is zeker eerder gedaan. Maar toch weet Signe Marie Rustad hier indruk te maken met deze plaat. Het is een hele kalme plaat waar lekker mee weg te dromen is. Er wordt niet heel nadrukkelijk gebruik gemaakt van allerlei toeters en bellen, maar de muziek wordt juist heel rustig gehouden. Dat is iets wat mij altijd wel aanspreekt bij dit soort indie artiesten.
De instrumentatie is dus best sober gehouden en ook het stemgeluid van Signe Marie Rustad is niet uitbundig. Ze heeft een prachtige stem en is naar mijn mening heel goed geschikt voor dit soort type indie liedjes. Ook met het stemgeluid van Rustad is het heerlijk wegdromen en vrij weinig om op aan te merken. Niet heel uitzonderlijk allemaal, maar heel degelijk.
Het zou zomaar kunnen dat deze dame met Particles of Faith nogmaals een Noorse Grammy binnenhaalt. De muziek op deze plaat klinkt erg sterk en is goed genoeg om een blijvende indruk te maken. Je merkt dat deze muziek met veel liefde is geproduceerd en dat er nagedacht is over de kleine details. Het wordt mij altijd gelijk duidelijk wanneer artiesten met passie en liefde aan een album hebben gewerkt en bij Signe Marie Rustad is dat het geval.
Europese indie artiesten kunnen heel goed concurreren met de populaire Amerikaanse indie artiesten van vandaag. Signe Marie Rustad is daar het bewijs van. Het is niet te horen aan Particles of Faith dat het een Noorse productie is en dat is knap. Veel artiesten zingen vaak niet goed articulerend Engels en je hoort dan ook een bepaald accent. Niet bij Rustad, want zij zingt perfect in het Engels. Mooi plaatje is dit en zal mij niet verbazen dat ook deze plaat een Grammy gaat winnen. Een Noorse Grammy dus.
