Veel musici vinden het vervelend om een label opgeplakt te krijgen. Wat voor muziek ze het ene album maken kan het volgende album totaal anders zijn. Ook The Snarlin’ Years hebben weinig tijd om zich druk te maken over wat recensenten van hun muziek vinden. Maar ook ik doe mee aan labeltjes en dat ga ik ook dit keer doen met hun nieuwe plaat It Never Ends.
Dit album van The Snarlin’ Years is hun tweede en is opgenomen in de befaamde Dial Back Sound studio. Deze studio in Mississippi wordt magisch genoemd omdat er in het verleden veel bekende artiesten hun albums hebben geproduceerd. Nu is deze band allerminst bekend te noemen, maar het zegt wel genoeg dat ze It Never Ends in deze studio mochten maken.
Om maar even terug te komen op labeltjes plakken. The Snarlin’ Years maken simpelweg Americana muziek. Dat vind ik dus. De band maakt heerlijk gebruik van snerpende fiddles, snelle banjo getokkel en klassieke akoestische gitaren. Americana waardig. Ik moet eerlijk bekennen dat It Never Ends niet een hele bijzondere plaat is, maar wel één om zo nu en dan op te zetten voor je plezier.
The Snarlin’ Years bestaan uit maar liefst vijf verschillende songwriters. Dat is heel wat en dat hoor je aan de teksten op It Never Ends. Op dit album hoor je slimme teksten en zijn geschreven door begaafde liedjesschrijvers. Met de kwaliteit van de teksten zitten het prima in orde en je merkt dat er door de jaren heen veel kennis is opgedaan. De bonte groep van vijf heeft veel kennis over muziekgeschiedenis en geven je ook nog een aantal essentiële levenslessen mee.
Tijdens het luisteren van dit album krijg ik het gevoel dat het ook net zo goed een live registratie had kunnen zijn. Wat dat betreft klinkt It Never Ends heel rauw en ongepolijst. De productie zal waarschijnlijk binnen één of aantal takes zijn opgenomen. Ik kan dan ook heel goed begrijpen dat The Snarlin’ Years op het podium nog beter zullen zijn dan in de studio.
Dit soort Americana, ja ik vind het Americana, is voor de fijnproever. The Snarlin’ Years zullen niet veel waarde hechten om heel groot te worden als band. Natuurlijk wil iedere muzikant dat zijn muziek geluisterd wordt, maar tegenwoordig zien ook veel in dat het heel moeilijk is. Vandaar dat dit soort bandjes het moeten hebben van optredens. Desalniettemin is It Never Ends een album de moeite waard om te luisteren en hoop ik dat ze dit soort albums blijven produceren.
