Ron Sexsmith is een van de meest gewaardeerde singer / songwriters uit Canada. Hij heeft inmiddels aardig wat platen uitgebracht met veel succes. Niet alleen geniet deze Canadees bekendheid in zijn thuisland, maar ook in de rest van de wereld. Dit jaar brengt hij een geheel nieuw album uit in de vorm van The Vivian Line.
Je zult je misschien afvragen wat precies een Vivian Line is en waarom Ron Sexsmith voor deze titel heeft gekozen. The Vivian Line is een route nabij waar Sexsmith woont in zijn stad Stratford in Ontario. Het doet hem herinneren aan zijn jeugd en alle beleefde avonturen. Je kunt deze titel een beetje beschouwen als een reis naar het verleden.
Leuk en aardig, maar het gaat nog altijd om de muziek. Kan Ron Sexsmith na jaren en jaren albums uitbrengen nog relevant blijven binnen de Americana muziek? Wel, deze vraag is heel makkelijk te beantwoorden met een volmondig ja. The Vivian Line laat deze Canadese troubadour schijnen als een lentezonnetje en is een plaat waar veel te behalen valt.
Ron Sexsmith weet dus inmiddels hoe goede Americana hoort te klinken. Echter was ik vooraf een beetje terughoudend, want veel veteraan muzikanten kunnen na verloop van tijd uitgeblust klinken. De kracht is er meestal uit en het kan allemaal heel tam klinken. Alhoewel The Vivian Line geen energiek album is, vind ik dat de plaat fris klinkt en voldoende creatief.
Niet heel vreemd dat dit gewoon weer een goede Ron Sexsmith plaat is. Er is gekozen om dit maal met producer Brad Jones in Nashville te werken. Waarschijnlijk gewoon om te kijken hoe een grote producer uit Music City met de muzikale talenten van Sexsmith zou omgaan. Ze hebben wat dat betreft uitstekend werk afgeleverd en een sterke plaat geproduceerd.
Heerlijk om te zien en te horen dat artiesten zoals Ron Sexsmith gewoon nog netjes eens in de zoveel jaar nieuwe muziek uitbrengen. Dit soort gelouterde artiesten zijn het niet verplicht om te doen, maar een echte muzikant stopt nooit met muziek. Met albums zoals The Vivian Line valt er simpelweg heel weinig te klagen en is een geweldige toevoeging aan het oeuvre.
Deze Canadees levert dus gewoon weer vakwerk af. Het album draait als een zonnetje en mede dankzij bekende producer Brad Jones vind je genoeg variatie en afwisseling tussen de liedjes. Niets moet, alles mag, Ron Sexsmith houdt het met deze plaat heel kalmpjes. Ideaal om eens op een rustig dagje op te zetten en te genieten van kwaliteit Americana. Kwaliteit Americana is wat deze troubadour al zijn hele leven maakt en blijft daar gewoon mee doorgaan. Prima plaat.
