Robert Ellis staat altijd garant voor kwaliteit muziek. Hij heeft zich in het verleden meer dan bewezen en het was dan ook uitkijken naar nieuw werk. Texas Piano Man was zijn laatste album en kwam uit in 2019. Dat betekent dat er de tijd genomen is voor deze nieuwe plaat Yesterday’s News. Echter vraag ik mij wel af waarom het zo lang heeft moeten duren.
Meestal weet je na een keer luisteren of een album iets gaat worden of niet. Soms moet je een album meerdere keren luisteren voordat het spreekwoordelijke kwartje valt. Bij Yesterday’s News is bij mij helaas nog niet helemaal het kwartje gevallen. En toch heb ik dit album de afgelopen week meerdere keren beluisterd.
Robert Ellis heeft het minimalistische letterlijk genomen en zo weinig mogelijk geprobeerd om Yesterday’s News op een aantrekkelijke manier in te kleuren. Dit album sprankelt niet door het gebruik van diverse instrumentatie, maar het wordt allemaal heel sober gehouden. Als de liedjes sterk genoeg van zichzelf zijn, is er nog wat van te maken. Echter is dat bij dit album lastig.
En heel eerlijk moet ik toegeven dat het allemaal niet heel slecht klinkt. Het is alleen Robert Ellis met zijn akoestische gitaar. Hier en daar hoor je de bass en heel schaars wat percussie. Ook hoor je op een van de nummers zomers vogelgefluit. Maar meer is er niet te horen op Yesterday’s News. Heel sober en minimalistisch dus.
Dat betekent dat je in de stemming moet zijn om deze plaat op waarde te kunnen schatten. Is het folk, is het jazz? Wie het weet mag het zeggen. Maar het feit blijft dat Yesterday’s News weinig productiewaarde heeft en dat er niet veel aan gedaan is om het energiek en frivool te laten klinken. En misschien was dat ook wel de bedoeling van Robert Ellis.
Klinkt niet bijster positief wat ik te vertellen heb over Yesterday’s News. Een van de positieve punten blijft nog altijd het stemgeluid van Robert Ellis. Dat is nog steeds erg dromerig en klinkt net zo goed als bij zijn eerdere albums. Maar om dit album tot een van de betere uit zijn oeuvre te noemen vind ik van niet. Daar mist het voor mij te weinig melodie.
Het heeft dus vier jaar geduurd tussen Texas Piano Man en Yesterday’s News. Ik moet toegeven dat geen van zijn albums hetzelfde zijn en dat er genoeg variatie tussen zit. Ook dit album verschilt van ander werk. Echter zal ik eerder werk sneller opzetten, dan deze nieuwe worp. Tsja, je zult tijdens het luisteren merken wat ik bedoel. Soms werkt muziek magisch, jammer genoeg heb ik de magie nog niet gevonden op deze plaat.
