PRIZE van de Britse artiest Rozi Plain verscheen meer dan een jaar geleden in mijn mailbox. Ik heb het tijdens de release in januari een aantal keer beluisterd, maar tot een recensie kwam het niet. Maar het album bleef gewoon op mijn mp3 speler staan en ik vond dat het tijdens deze komkommertijd het tijd was om mij licht te schijnen over dit album.
Het zegt wel iets dat ik met dit album een jaar lang weinig heb gedaan. Het maakte blijkbaar te weinig indruk en ik werd er te weinig enthousiast van om er wat over te schrijven. Echter moet ik wel toegeven dat PRIZE de afgelopen weken een soort van is gaan groeien. Ik hoor het talent van Rozi Plain en ben langzamerhand het album steeds meer gaan waarderen.
Rozi Plain is een indie artiest en maakt nu al een tijdje muziek. Dat doet ze in Groot-Brittannië met behoorlijk wat succes. Haar albums krijgen positieve recensies van muziekcritici en de luisteraar lijkt er ook warm van te worden. Ook in Amerika en in Australië weet ze de luisteraar aan te spreken. PRIZE is alweer de vijfde plaat en ook dit album kun je als een behoorlijk succes zien.
Ik begrijp waarom PRIZE zoveel waardering krijgt. Aan alles is te horen dat we hier te maken hebben met een artiest met veel talent en kwaliteiten. De muziek van Rozi Plain kenmerkt zich door het rustige en kabbelende karakter en er wordt heel subtiel omgegaan met instrumenten. Hier en daar wat drums, wat gitaren, wat elektronica, wat blazers en wat piano’s, het plaatje klopt helemaal.
Ondanks dat redelijk wat luisteraars warm worden van PRIZE pakt het mij nog niet helemaal. Ik vind het goed wat ik hoor, maar omverblazen met heerlijke catchy melodieën en harmonieën doet het niet. Het is niet slecht wat ik hoor, ik ben het de afgelopen weken steeds meer gaan waarderen, maar ik vind dat er betere singer-songwriter platen gemaakt zijn dit jaar.
Maar goed, Rozi Plain staat wel op mijn muziekradar en ik ben dan ook benieuwd hoe ze haar volgende albums gaat vormgeven. PRIZE maakt hier wat dat betreft wel een blijvende indruk en het smaakt zeker naar meer. Dit soort albums zijn er natuurlijk genoeg en ik vind het mooi om te zien dat er een groot publiek mee te bereiken is. Als je interesse hebt in rustige muziek met verschillende subtiele laagjes, dan is dit album om leuk te gaan vinden.
