STASH is een all-star superband uit Los Angeles bestaande uit artiesten Ted Russell Kamp, Joey Peters en Rich McCulley. Ze maken roots muziek met een flinke dosis rock invloeden en hier en daar country. Walk the Walk heet de debuutplaat en is bedoeld om op maximale volume te draaien en je even van alle buitenrumoer af te sluiten.
Maar wie zijn deze heren van STASH precies? Ik noem Ted Russell Kamp het eerste, omdat die mij het meest bekend voorkomt. Kamp bracht eerder dit jaar al zijn uitstekende plaat Solitaire uit en hij is een van de vaste basgitaar spelers van Shooter Jennings. Zijn solo carrière nam vorig jaar een vlucht met zijn plaat Down the Den en Solitaire van dit jaar schoot omhoog naar nummer één in de EuroAmericana charts. Kamp maakt kwalitatief uitstekende roots muziek.
Joey Peters is van alles wat, een echte multi-tasker. Producer, componist, mixer, geluidstechnicus en zo gaat het lijstje verder. Hij produceert vooral voor tv, films en trailers en andere commerciële campagnes. Met zijn jarenlange kennis draagt hij meer dan verdienstelijk bij aan STASH, ondanks dat je hem niet zo snel bij een muziekband zou verwachten. Maar zoals gezegd, Peters is een multi-tasker en probeert zoveel mogelijk nieuwe dingen uit.
Tot slot hebben we Rich McCulley. McCulley is wel erg betrokken in de muziekwereld en werkte met grote bands van grote platenlabels Geffen en Columbia. Zijn debuut solo plaat komt uit 2000 en hij is sindsdien steeds opzoek naar nieuwe inspiratie in het leven. STASH is wat de betreft een nieuwe en gewaagde stap in zijn rijke muziek carrière.
STASH maakt met debuut Walk the Walk dus een echte roots plaat waarbij je vanaf het begin gelijk de neiging krijgt om je voetjes op de dansvloer te krijgen. Dat is duidelijk wat deze drie mannen proberen te bereiken met deze plaat. De ballads zijn minimaal te noemen en het meeste van de tijd rockt en rammelt aan alle kanten. Heerlijk om eens een keer zo’n ongecompliceerde authentieke roots-rock plaat voor je te krijgen. Je hoort ze tegenwoordig steeds minder.
De band noemt de muziek zelf een mix van 70’s country, outlaw, old school country en rock & roll. Ik vind het allemaal goed, Walk the Walk is 13 nummers lang puur genieten en het huist robuuste en krachtige nummers die je snel mee neuriet en je een aantal dagen niet loslaten. En je wilt natuurlijk die dansvloer op, want dat maakt deze plaat er bijzonder geschikt voor.
STASH als bandnaam is naar mijn mening ietwat een ongelukkige keuze. Er zijn zat meer bands met deze naam en op de stream platformen loopt het allemaal door elkaar. Ik denk dat de keuze om deze band op te richten vooral voor plezier is gedaan en dat de bandnaam ondergeschikt daaraan was. Je merkt overduidelijk dat er gemusiceerd wordt met plezier.
Dat maakt van Walk the Walk een erg sterke plaat die absoluut het luisteren waard is. Ondanks dat er weinig promotie aan dit album wordt gedaan, raad ik aan om deze STASH eens te gaan beluisteren. Zoals gezegd zit je vanaf minuut één direct in de roots en rock sferen en grijpt je stevig beet om 13 nummers lang niet los te laten. Wat mij betreft is dit project erg goed geslaagd. Of dit eenmalig is dat blijft de vraag. Als het aan mij ligt volgen er nog veel meer. Voor nu, Rock & Roll baby.
Uitgebracht op PoMo Records
