Carly Pearce, Ingrid Andress en Hailey Whitters zijn zomaar wat vrouwelijke country artiesten die de afgelopen jaren aardig naam maken in Nashville. Ze staan bekend om de zoete country pop, maar daarbij vergeten ze niet een authentiek country geluid daaraan toe te voegen. Dat valt alleen maar toe te juichen en ik luister er graag naar. Lainey Wilson is ook zo’n country artiest en bracht dit jaar kaskraker Sayin’ What I’m Thinkin’ uit.
Kaskraker is misschien wel heel wat beladen en overdreven, maar ik krijg het idee dat dit album veel erkenning krijgt. Niet voor niets is Lainey Wilson deze maand toegetreden als lid bij de Grand Ole Opry. Niemand minder dan Trisha Yearwood leidde haar in. Toen ik dat vernam ben ik toch nieuwsgierig geraakt naar Wilson’s nieuwe plaat. Dat had ik begin van het jaar niet en er waren genoeg andere interessante platen om te recenseren.
Maar nu de decembermaand is aangebroken is het tijd om terug te blikken en kijken wat er allemaal nog voorhanden ligt. De keuze voor Sayin’ What I’m Thinkin’ was dan ook snel gemaakt, zeker door het Opry nieuws. En de eerste reactie is dat deze plaat goed is. Niet overdonderend goed, maar je hoort de kwaliteiten en ervaring die Lainey Wilson de laatste jaren heeft opgedaan. Ze weet hoe Nashville country werkt.
Er staan een paar sterke singles op die worden bijgestaan met wat lijkt opvulnummers. De term is wel wat misplaatst, want eigenlijk is heel Sayin’ What I’m Thinkin’ sterk van begin tot eind. Je hebt zoals verwacht de hits zoals het mega populaire Things A Man Oughta Know met een afwisseling van fijne ballads zoals Rolling Stone. Het vliegt nergens uit de bocht en Wilson volgt heel erg de regels die Nashville voor haar voorschrijft.
En dat is wat mij betreft helemaal geen slechte zaak. Natuurlijk hadden er wat meer country elementen kunnen verwerkt worden zoals Carly Pearce dat doet. Maar dat is een zorg voor nieuwe platen. Het concept wordt door Lainey Wilson hier uitstekend uitgewerkt en ik begrijp volkomen de hype rondom haar. Om lid te worden van de Grand Ole Opry is naar mijn mening wel heel snel, maar over Sayin’ What I’m Thinkin’ geen slecht woord. Het is genieten van begin tot eind en Lainey Wilson levert een album af waar ze trots op kan zijn. Dat gezegd hebbende lijken veel country luisteraars het met mij eens te zijn en dat is volledig terecht.
Uitgebracht door This is Hit / Broken Bow Records
