Ik recenseerde eerder op deze website het album Boston Accent (2022) van de Amerikaanse singer-songwriter Matt Nathanson. Het was naar mijn mening niet vernieuwend ten opzichte van eerdere albums en veel van hetzelfde. Niet negatief bedoeld, want het was weer een fijne set aan nieuwe songs. Tijd om dit keer eens terug te reizen en mijn licht te schijnen over Modern Love (2011).
Mijn eerste kennismaking met Matt Nathanson was tijdens het “download-tijdperk”. Toen al waren zijn liedjes van beste kwaliteit, maar ontbrak het nog aan een volwaardige productie. Zijn eerdere albums klonken nog wat bleekjes. Hij werd professioneler met Some Mad Hope (2007). Op dat album hoorde je voor het eerst geweldige singer-songwriter muziek. En met Modern Love perfectioneerde hij zijn stem.
Ik heb dan ook hele warme gevoelens als ik weer luister naar Modern Love. Mijn herinneringen van songs zoals titelnummer Modern Love, opener Faster en ballad Kiss Quick zijn nog steeds heel positief. Matt Nathanson maakte met dit album naar mijn mening zijn beste en heeft dat nooit meer kunnen evenaren. Dit album is Matt Nathanson in grootse vorm met alleen maar goede songs.
Overigens was Some Mad Hope de grote doorbraak van Matt Nathanson bij het mainstream publiek. Daar wist hij heel veel luisteraars mee te overtuigen van zijn kwaliteiten en dat album zorgde ervoor dat hij zijn hele leven kon wijden aan muziek. Modern Love was toentertijd een bevestiging dat Matt Nathanson creatief en energiek genoeg is in het blijven produceren van prachtige kwaliteit liedjes.
En dat is hij vervolgens altijd blijven doen. Inmiddels staat er dan ook een behoorlijk oeuvre en weet hij ieder album weer originele songs te produceren. Origineel niet in de zin dat het vernieuwend is, maar singer-songwriter songs telkens in een iets ander jasje. Matt Nathanson weet zijn fans iedere keer weer optimaal te bedienen en doet dat iedere keer weer op uitstekende wijze.
Maar Modern Love is en blijft naar mijn mening zijn beste. Het album bevat alles wat je van een goede singer-songwriter album mag verwachten en weet net even betere songs te brengen dan andere artiesten van het genre. Zoals ik in de recensie van Boston Accent al aangaf is het met Matt Nathanson herinneringen ophalen en dat heb ik de afgelopen dagen weer gedaan met Modern Love. En wat blijft dit toch sterk staan en wat gaat het maar niet vervelen.
