Michael Antony Austin is een ervaren muzikant uit Engeland en heeft door de jaren heen een indrukwekkend CV opgebouwd. Hij is de frontman van de Queen tributeband Queen May Rock en heeft daarnaast vier solo albums uitgebracht, waaronder zijn laatste album It’s Not the Years, It’s the Mileage. Zijn laatste album kenmerkt zich door een country rock geluid en bevat geweldige ballads en up tempo nummers. Michael Antony Austin is op toer in Nederland en staat 1 juni in TivoliVredenBurg Club Nine (Utrecht).
Ik sprak Michael Antony Austin via Zoom en vroeg hem onder andere naar zijn laatste album, hoe het is om muzikant te zijn en hoe hij de veranderingen binnen de muziekindustrie ziet.
Hoi Michael, je bent op dit moment op toer in Nederland. Hoe gaat het?
Ja, gaat goed. Er staan de komende dagen een aantal radio interviews op het programma en een optreden in TivoliVredenburg.
Je meest recente album heet It’s Not the Years, It’s the Milage. Wat bedoel je met deze titel?
Het is een Engelse gezegde. Ik ben al een tijdje een muzikant en het betekent niet zozeer hoe oud je bent, maar hoe je het doet. En om nooit op te geven, never give up. Maakt niet uit hoeveel kilometers je hebt gereisd, het gaat erom hoe je op je bestemming komt. Blijf trouw aan jezelf en je kunt nooit verkeerd gaan.
Als muzikant ben je al een tijdje op weg, hoe anders is dit nieuwe album ten opzichte van vorige albums?
Ik probeer altijd te experimenteren, maar ook trouw te blijven aan mijn muzikale roots. Het is voor mij belangrijk om niet ieder album hetzelfde te laten klinken. Er zijn veel bands die elke plaat hetzelfde doen, dat is heel makkelijk. Ik probeer het te doen zoals Queen het vroeger deed. Elk keer iets anders en te variëren met verschillende stijlen. Het nieuwe album waar ik op dit moment mee bezig ben zal nog meer country gaan klinken.
It’s Not the Years, It’s the Milage wordt country rock genoemd. Door welke country artiesten word je geïnspireerd?
Ik heb altijd een zwak gehad voor country muziek. Artiesten zoals Willie Nelson, Dolly Parton en The Eagles. Ik houd van de harmonieën binnen country muziek en dat is het belangrijkste waarom ik van country houd. Ook new country vind ik geweldig, er zijn tegenwoordig ontzettend veel goede country artiesten te vinden.
Getting Out is een van de hoogtepunten van je laatste album. Het nummer is geschreven tijdens de pandemie. Was het voor jou moeilijk om tijdens deze periode er niet op uit te kunnen gaan?
Ja, het was moeilijk. Het album was klaar om te gaan en niets was mogelijk. Dat was balen, maar nu heb ik alle energie en klaar om zoveel mogelijk te toeren en shows te geven. En Nederland lijkt mij de kans te geven om dat te doen. Soms met een band, soms als duo of trio en soms akoestisch. Ligt eraan hoe groot de zaal is. Ik heb ervaren muzikanten in mijn band zitten en elke kans samen op te treden the better.
Een andere hoogtepunt van It’s Not the Years, It’s the Milage is The Collier Lad’s Dream. Het gaat over vrijheid en zelf beslissen wat je in het leven wilt doen. Hoe belangrijk is vrijheid voor jou?
Ontzettend belangrijk, zeker sinds alle problemen van de afgelopen jaren. Zelfs om er even uit te gaan met vrienden om wat te eten of drinken was niet mogelijk. Het is een human need. Het nummer The Collier Lad’s Dream heeft een andere benadering, maar ik houd ervan dat luisteraars mijn liedjes verschillende interpreteren. Dat is de kracht van songwriting.
Je bent een ervaren muzikant en hebt aardig wat albums uitgebracht. Is het altijd je droom geweest om een muzikant te worden?
Ja, het zat altijd al in mijn bloed. Mijn ouders hebben overigens helemaal niets met muziek en ben opmerkelijk gezien nooit aangemoedigd om iets met muziek te gaan doen. Tijdens mij tienerjaren kwam ik er zelf achter dat ik helemaal nog niet zo slecht was als een artiest. Ik hield en houd ervan om op het podium te staan en van het een kwam het ander. Ik heb in veel bandjes gezeten. Door de jaren heen heb ik veel verschillend soort werk gedaan, maar muziek is in mijn leven altijd de constante factor gebleven.
Omdat je al jaren met muziek bezig bent heb je veel veranderingen meegemaakt binnen de muziekindustrie. Hoe zie je de veranderingen van de afgelopen jaren met het “gratis” streamen van muziek?
Het heeft zo z’n voordelen en nadelen. Aan de ene kant is het geweldig, omdat relatief onbekende artiesten binnen korte tijd via social media populair kunnen worden. Het geeft muzikanten een platform. Echter verdien je er geen geld mee, alleen als je een echte superster bent. Vandaar dat het ook heel moeilijk is om tegenwoordig je brood ermee te verdienen. Hopelijk zal er het een en ander veranderen in de komende jaren. Voor mij persoonlijk heeft het nieuwe deuren geopend waar ik geen weet van had. De toekomst voor de meeste artiesten ligt toch bij de live shows. Mensen horen je op social media en komen vervolgens naar je live shows, dat is de beste manier hoe het tegenwoordig gaat.
Veel kleinere artiesten zijn de afgelopen tijd gestopt met hun muziek carrière. Vind je het moeilijk om artiest te zijn in deze huidige tijd?
Het is heel lastig, alhoewel dat altijd zo is geweest. Maar als muziek in je bloed zit, dan zal je altijd een weg vinden om het te laten werken. Op dit moment ben ik naast solo artiest ook onderdeel van een Queen tributeband. Zo verdien ik mijn geld. Ik zou heel graag mijn geld verdienen als een solo artiest. Met behulp van media zoals jouw website kan dat misschien in de toekomst gebeuren.
Wat zijn je toekomstdromen als muzikant. Wat wil je de komende jaren bereiken?
Op muzikaal gebied wil ik weer een goede nieuwe plaat afleveren en beter wat er op dit moment is. Daarnaast heb ik inmiddels een band bij elkaar en we kijken uit naar de komende maanden op tour. Zoveel mogelijk optreden in Nederland en hopelijk dat ik de support act kan zijn van Danny Vera, haha.
It’s Not the Years, It’s the Mileage is overal te beluisteren op stream platformen
1 juni is Michael Antony Austin te zien in TivoliVredenBurg Club Nine (Utrecht)
