Ben je iemand die van teksten houdt dan zit je bij Weep the Time Away goed. Je krijgt door Sofie Livebrant namelijk 8 Emily Bronté gedichten verwerkt als muziek.

Amos Lee ziet naast de donkere kanten van het leven ook veel liefde en positiviteit en vertaalt dat op een heel toegankelijk manier naar nieuwe plaat Dreamland.

Met Daniel Romano als gids weet Carson McHone voor haar tweede plaat Still Life een meer dan uitstekende voldoende te scoren.

Dean Owens maakt met Sinner’s Shrine voor mij een van de beste album van dit nog ietwat prille muziekjaar. Americana muziek met invloeden uit hitte staten Californië, Arizona en New-Mexico.

Voor zwaarmoedige, depri muziek ben je bij John Aulabaugh aan het juiste adres. Je moet er van kunnen houden of niet.

Vlotte, toegankelijke en wonderschone Bluegrass muziek, dan ben je bij Greensky Bluegrass aan het juiste adres. Ze hebben net een nieuw album uit genaamd Stress Dreams.