Wist je dat Billy Ray Cyrus naast dochter Miley nog een zoon heeft die een knap staaltje muziek maakt? Ik in ieder geval niet, maar daar ben ik de afgelopen dagen achter gekomen. Alhoewel Miley Cyrus zich vooral begeeft in de pop wereld, maakt een van de zonen van Billy Ray fijne Americana muziek. De naam is Braison Cyrus en met nieuwe plaat Javelina hebben we er zomaar te maken met een vooralsnog onontdekt pareltje, die klaar staat om ontdekt te worden.
Standplaats van deze Cyrus kan niet anders dan Nashville zijn. Dat is het ook. Net zoals zijn vader Billy Ray, produceert ook Braison muziek in Music City. Hoor je dat aan Javelina? Misschien een beetje. Deze Americana ligt goed in het gehoor en de productie is zeer fijn vervaardigd. De instrumentatie is helder en bevat genoeg verschillende lagen die makkelijk opvallen.
De nummers op Javelina zijn stuk voor stuk erg sterke Americana tracks. Er valt weinig kritiek op te leveren. En met ervaren Nashville producers Austin Jenkins en Jordan Reed huist er genoeg professionaliteit en vakmanschap in dit album. Het blijkt wel weer dat als je vader een grote naam is, dat je met genoeg goede professionele mensen in contact komt. Dat is één, maar je moet jezelf natuurlijk ook bewijzen. Dat gaat Braison Cyrus met dit debuut heel makkelijk af.
Want niet alleen de productie klinkt volmaakt, ook de schrijfsels zijn van uitstekend niveau. Dat is allemaal te danken aan Braison Cyrus zelf. Hij schrijft zijn nummers op Javelina helemaal zelf en dat vind ik toch altijd knap. Zeker de druk die daarbij komt kijken, omdat je vader een groot artiest is. Ook het kiezen voor een Americana geluid vind ik een gedurfde zet en getuigt van lef. Het had heel makkelijk voor Braison Cyrus geweest om een eenvoudige country-pop plaat te maken. Je merkt dat hij oprecht probeert zijn weg te vinden in de muziekwereld.
Desondanks komen er wel twee namen voorbij die hij waarschijnlijk niet had gehad als hij geen Cyrus zou zijn geweest. Ten eerste komt op opener en single Don’t Hold Your Breath, Old Sea Brigade voorbij, een bekende singer / songwriter uit Atlanta. Misschien voor Americana liefhebbers niet heel bekend. Wie wel bekend is, is Steve Earle. En hoe krijg je Steve Earle zover om samen te werken op je debuutplaat? Je raadt het al… Maar dat geeft allemaal niet, Black Water is een prettige Americana rock track waar naar ik meen dat Earle de gitaardelen inspeelt.
Uiteindelijk is Javelina een prachtige plaat die niets onderdoet van andere albums binnen dit genre. Hij heeft z’n naam mee, maar je merkt dat hij er veel aandoet om op eigen benen te staan. Zoals gezegd had een makkelijke weg de country pop weg zijn geweest, maar alles behalve dat. Braison Cyrus neemt zijn eigen muziekinvloeden mee op Javelina en dat valt alleen maar te waarderen. Laat je niet leiden door zijn achternaam, en geef dit album een eerlijke kans. Want dat hij levert met deze plaat is wel duidelijk. Zeer fijne en krachtige Americana, en daarmee is niets teveel gezegd.
Uitgebracht door Sunday Supper Records
