Het plaatje wordt heel mooi geschetst door Dean Owens nieuwe album Sinner’s Shrine. Je komt gelijk terecht in warme Amerikaanse westelijke sferen. Dat hoorde we al eerder op de eerder vrijgegeven The Desert Trilogy EP’s en deze nieuwe plaat is een zeer prettige aanvulling daarop. Dean Owens, van Schotse afkomst, maakt hier echt van de verrassendste Americana album van het nog ietwat prille muziekjaar.
Ik was vorig jaar al heel enthousiast over Owen’s eerste EP van The Desert Trilogy, maar ben hem daarna een beetje uit het oog verloren. De andere twee EP’s liet ik achterwege, totdat ik een aantal weken geleden Sinner’s Shrine in het vizier kreeg. En wat een grote verrassing. Er staan een aantal nummers op van de EP’s en een aantal nieuwe nummers. Als geheel klinkt deze plaat fantastisch.
Ja, je ontkomt er niet aan als je naar Sinner’s Shrine gaat luisteren. Het Amerikaanse temperament van de hitte staten Californië, Arizona en New-Mexico zijn onlosmakelijk verbonden met deze plaat. Opvallend, omdat Dean Owens zelf uit Schotland komt. Maar zijn passie voor het Westelijke gedeelte van Amerika komt duidelijk terug op Sinner’s Shrine.
Niet voor niets doen leden van de band Calexico op deze plaat mee. Je merkt dat zij stevig de stempel drukken op Sinner’s Shrine. Zo hoor je veel trompetten terug in de muziek en doet ook een instrument zoals de accordeon zijn intrede. Het klankentapijt van deze plaat is prachtig vervaardigd door rasartiesten die weten hoe muziek uit de woestijn hoort te zijn.
Mijn mening heb ik nog niet goed benadrukt. Ik vind het een van de beste platen die ik tot nu toe van dit jaar heb gehoord. Het hele Westelijke Amerikaanse woestijn sfeertje spreekt mij erg aan en ook de verhalen die Dean Owens vertelt zijn machtig mooi. Verhalen over liefde, lust, zonde, geesten, grenzen en de heiligen. Het komt allemaal terug op Sinner’s Shrine en ik ben verliefd geworden op de plaat, zo goed.
Zonde dat ik de twee andere EP’s van The Desert Trilogy geen kans heb gegeven, want met deze plaat wordt heel duidelijk hoe goed Dean Owens als liedjessmid is. Samen met zijn Amerikaanse vrienden weet hij een sfeer op te bouwen die ontzettend krachtig en beeldend is. Speel je Sinner’s Shrine in het donker af met de ogen dicht dan kom je terecht in de Amerikaanse woestijn vol intriges waar altijd wat te beleven valt.
Meestal zet ik platen snel weg na de recensie om andere platen te recenseren, maar stiekem ga ik van dit album de komende weken nog extra genieten. Iedereen die Americana muziek een warm hart toedraagt is Sinner’s Shrine verplichte kost. Dean Owens staat bij mij definitief op de muziekradar en ik ben zeer benieuwd wat hij meer in huis heeft. Tot dan Sinner’s Shrine en óók de Desert Trilogy EP’s. En dat vind ik helemaal geen straf.
Uitgebracht in eigen beheer
