Maar liefst 19 jaar bevindt singer / songwriter Helene Cronin zich in Nashville cirkels. In het begin van haar muziek carrière schreef ze met name liedjes voor artiesten en sinds 2014 brengt ze onder haar eigen naam platen uit. Dat wordt met redelijk succes gedaan en haar nieuwe plaat Landmarks bewijst waarom Cronin één van de meest getalenteerde liedjesmakers van het moment is.
Landmarks is geproduceerd door Matt King. Daarnaast doen er alleen de beste muzikanten van Nashville mee zoals Kenny Vaughan (elektrische gitaar), Byron House (bass), Bobby Terry (akoestische gitaar, banjo, steel en mandoline) en Jerry Roe, Paul Eckberg en Chris Powell op drums. Met deze nieuwe plaat probeert Helene Cronin een groter publiek aan te spreken en door te breken als een Nashville singer / songwriter.
Als ik zo naar dit album luister vind ik dat Helene Cronin het verdient om meer erkenning te krijgen. Ze heeft met haar eerdere platen succes behaald, maar heel groot in Nashville en Amerika is ze nog niet. Met een album zoals Landmarks kan daar zomaar verandering inkomen, want deze ervaren liedjesmachine laat het beste horen van wat ze te bieden heeft.
Helene Cronin is al aardig op leeftijd en is pas laat in haar leven muzikant geworden. Dat is niet heel erg, want genoeg liedjes schrijven voor andere doet ze al haar hele leven en is een grote passie. Ze blijft geloven dat constant nieuw materiaal schrijven een hoger doel heeft en dat ze daar mensen blij mee kan maken. Al zijn het maar een paar.
Vergelijkingen met Helene Cronin mogen gemaakt worden om een goed beeld te krijgen wat voor singer / songwriter deze vrouw is. Uiteraard mag een vergelijking met Lori McKenna niet ontbreken. Cronin toont hier heel veel gelijkenissen mee. Maar ik hoor ook duidelijk Mary Gauthier terug en zelfs af en toe Brandi Carlile. Juist, allemaal ervaren vrouwelijke artiesten.
Landmarks doet vrij weinig verkeerd en veel goed. Helene Cronin heeft door de jaren heen stapels en stapels liedjes geschreven en het was moeilijk voor haar om uit te zoeken welke het beste op deze nieuwe plaat zouden passen. Samen met producer Matt King maakte ze een moeilijke selectie van haar beste werk. Naar mijn mening geheel missie geslaagd, want dit album luistert heerlijk weg. Zelfs wil ik gewaagd stellen dat het één van de betere Americana van dit jaar is tot nu toe. Klopt dat het jaar nog niet zo oud is, maar dit is er eentje om niet te missen hoor.
Uitgebracht in eigen beheer
