Zoals ik al eerder aangaf in diverse recensies zijn er tegenwoordig ontzettend veel vrouwelijke singer / songwriters. Daar is natuurlijk niets mis mee, maar om echt bekend te worden is vandaag de dag heel moeilijk. Je moet als singer / songwriter passie hebben voor wat je doet en alle liefde stoppen in de muziek. En dat zijn nu net de specifieke kwaliteiten van Kentucky’s Joan Shelley.
Er wordt gezegd dat de muziek van Joan Shelley veel weg heeft van artiesten zoals Roger Miller en Dolly Parton. Grapje natuurlijk. Heel eerlijk vind ik deze vergelijkingen apart, want zij zijn namelijk echte country artiesten. Joan Shelley brengt met haar albums duidelijk gevoelige folk muziek. The Spur vergelijken met een Miller of Parton is een beetje vergezocht vind ik.
Desalniettemin is The Spur een wonderlijk pareltje en een van de beste folk platen van het jaar tot nu toe. Het klinkt allemaal heel intiem, ingetogen en intens. Dat is nu net wat ik zo aantrekkelijk vind aan dit album. Een hoog tempo om de muziek in te kleuren ontbreekt en het is vooral muziek in heel kalm en rustig vaarwater. Ik vind het geweldig.
Joan Shelley komt zelf uit Kentucky en heeft een universiteit diploma in Antropologie. Toch vond ze dat ze beter terecht was met een muzikale carrière. Dit is voor mij begrijpelijk als ik naar The Spur luister. Dit is pure muziek en raakt je in de ziel. Het hele album is zo mooi geproduceerd, ondanks dat er vrij weinig gebruik wordt gemaakt van diverse instrumenten. Vooral de gitaar en piano leiden, met hier en daar wat verlegen violen en blazers.
Joan Shelley is niet zomaar een beginnende muziek artiest, maar heeft al een aantal albums op haar naam staan. En er kan gezegd worden dat ze dat met behoorlijke succes doet. Vandaar dat ze voor The Spur Bill Callahan heeft kunnen vragen om een nummertje mee te zingen. Daar hoefde Callahan niet al te lang over te twijfelen en ging de samenwerking aan met Amberlit Morning als resultaat. Voor mij één van de hoogtepunten van dit album.
Voor mij is The Spur een plaat van de buitencategorie in het folk en singer / songwriter genre. Het bevat alles wat een goede folk plaat zou moeten hebben. Engelachtig stemgeluid, minimalistische instrumentatie en er is vooral heel veel liefde in verwerkt. Perfect is het niet, maar het neigt er wel naar. Joan Shelley heeft een zeer fraai album weten te maken en weet dat op zo’n manier te doen dat nog heel lang zal bij blijven.
Uitgebracht door No Quarter Records
