Ben je een intensieve luisteraar van nieuwe muziek dan zijn het mooie tijden. Veel artiesten brengen aan de lopende band nieuwe platen uit. Dat komt uiteraard doordat ze daar de tijd voor kregen de afgelopen twee jaar. John Craigie is ook zo’n artiest die zijn tijd de afgelopen periode goed heeft gebruikt. Na zijn succesvolle plaat Asterisk The Universe uitgebracht te hebben is hij dit jaar alweer terug met Mermaid Salt.
Ik was over Asterisk The Universe erg positief en kan mij herinneren dat ik het vooral een erg laid-back folk plaat vond. John Craigie mag dan niet zo bekend zijn als een Jack Johnson, toch zijn de vergelijkingen snel gemaakt. Ook op Mermaid Salt is Jack Johnson niet ver weg en vind ik ook een Xavier Rudd goed vergelijkingsmateriaal.
Maar met al dat vergelijken doe ik John Craigie te kort. Hij kan namelijk makkelijk op zichzelf staan zonder deze grote namen. Met deze nieuwe plaat Mermaid Salt overtreft hij naar mijn mening zijn vorige plaat met gemak. Het klinkt allemaal net even wat beter en er staan net even wat minder niemendalletjes op. Over het algemeen een stuk sterker en een stuk pakkender dan Asterisk The Universe.
En dat blijf ik toch knap vinden dat artiesten zo snel de knop om kunnen schakelen. De pandemie is natuurlijk niet de meest ideale situatie, maar heel veel artiesten hebben hun tijd zeer effectief benut. Gewoon weer in de pen klimmen en de studio ingaan. John Craigie heeft waarschijnlijk ook zo gedacht en heeft met Mermaid Salt het treetje nog wat hoger gelegd.
Qua nummers gebeurt er een heel hoop. Er zijn verschillende lagen aangebracht en je hoort op Mermaid Salt van alles gebeuren. John Craigie zegt zelf dat het moeilijk bij te houden was wie er allemaal de studio inkwamen voor deze plaat. Desalniettemin klinkt de muziek allemaal heel fijn, scherp en helder. Met altijd weer als uitgangspunt een laid-back vibe.
Er valt aan Mermaid Salt weinig op aan te merken alleen dat dit weer piekfijn in orde is. Een gebrek aan inspiratie is op dit album niet te vinden en John Craigie heeft dit project heel serieus genomen. Op het prachtige nummer 50/50 zingt Craigie zoiets zoals “the odds are always 50/50, it either happens or it don’t”. Je staat nu voor een keuze om dit album een kans te geven. Gaat het gebeuren of niet? Ik raad je aan om deze folk artiest eens een kans te geven. Je zult verbazen hoe goed je dit gaat vinden.
Uitgebracht in eigen beheer
