Als je goed kijkt naar de album cover van de nieuwe plaat van Larry Fleet herken je misschien een album van Waylon Jennings. Om precies te zijn is het The Ramblin’ Man uit de jaren 70. Een periode waar Jennings op de top van z’n kunnen was. Het feit dat Larry Fleet dit album redelijk opzichtig op zijn nieuwe album cover zet zegt genoeg. Hij scoort hier gelijk al punten mee en dat vertaalt zich ook naar zijn muziek.
Larry Fleet was voor mij een geheel onbekende country artiest vóór Stack of Records. Niet heel verwonderlijk. Eén, zijn debuut Workin’ Hard is pas 2 jaar oud en twee Fleet richt zich vooral op het mainstream publiek. Bij dat laatste punt was ik een beetje huiverig en bedacht mij eigenlijk dat het heel makkelijk is om te zeggen dat je Waylon Jennings goed vindt. Veel artiesten, uit met name Nashville, hebben er een handje van om zomaar zonder intentie oude country legendes in hun teksten te verwerken.
Maar Larry Fleet is de real deal. Zoveel wordt mij wel duidelijk na het luisteren van Stack of Records. Ja, het heeft de Nashville formule over zich, maar op een manier die de goede kant opvalt. Larry Fleet behoudt een eigen geluid en laat zich niet teveel leiden door Music City. Dat hij met deze plaat gaat scoren bij zowel mainstream als de alternatieve country lijkt mij vrij duidelijk.
Larry Fleet heeft zo’n lekkere country snik die vergelijkbaar is met een Luke Combs en zelfs een Chris Stapleton. Met grote uithalen en met een ietwat rauw randje maakt Fleet zijn muziek helemaal eigen. Stack of Records kan makkelijk meedingen met de grote hedendaagse country artiesten. Daar is dit album robuust genoeg voor en deinst nergens voor terug. De plaat is heel direct en vanaf het openingsnummer Stack of Records zit je er helemaal in.
Het lijkt erop dat steeds meer artiesten uit Nashville de authentieke country kant opzoeken. Namen zoals Brian Kelley, Carly Pearce en Canaan Smith doen het met hun nieuwe platen helemaal niet verkeerd. Ze benaderen muziek niet meer als een standaard formule, maar schenken oprechte aandacht aan de productie. Daarbij lijken ze te luisteren naar oudere country artiesten en zich daardoor te laten beïnvloeden Alleen maar positieve signalen.
Larry Fleet komt nog net kijken in de country wereld, maar is gelijk een naam om te onthouden. Stack of Records is een prima plaat die een eigen smoel heeft. Fleet laat zich zoals gezegd niet al te veel leiden door de muziekbazen en kiest zijn eigen weg. Dat doet hij op voortreffelijke wijze zonder dat het afbreuk doet aan de kwaliteit. Dat zit hier wel goed. Dit is een eerste prettige kennismaking en ik hoop dat Larry Fleet zich gaat ontwikkelen tot een groot country artiest. De potentie is in ieder geval meer dan genoeg aanwezig.
Uitgebracht door Big Loud Records
