De Britse Matt Maltese heeft succes met zijn muziek. Het succes is opmerkelijk, want hij bracht pas in 2018 zijn debuutalbum uit. In de muziekindustrie kan het hard gaan en dat heeft deze Londense jonge knaap ervaren. Hij is met Driving Just To Drive alweer toe aan zijn vierde studioalbum. En dit zal onwaarschijnlijk dit jaar wederom een succes gaan worden.
Om nog maar wat statistieken erbij te pakken en zijn immense succes duidelijk te maken. Matt Maltese heeft het voor elkaar gekregen om meer dan een half miljard streams te genereren en heeft inmiddels meer dan een half miljoen volgers op social media. Daarnaast werkt hij samen met grote muzikale social media influencers, producers en liedjesschrijvers. En dit allemaal binnen een paar jaar tijd, knap.
Ik ben voor de rest niet bekend met eerder werk van Matt Maltese, maar deze nieuwe worp doet wel uitnodigen naar meer. Driving Just To Drive klinkt prettig fris en fruitig en is daarnaast ongecompliceerd en energiek. Het is popmuziek van de goede kant waarbij er veelvuldig gebruik wordt gemaakt van traditionele instrumenten.
Driving Just To Drive is geproduceerd door Josh Scarbrow. Je merkt dat de productie zeer netjes verzorgd is en dat de meeste nummers piano gedreven zijn. Naast de piano wordt er goed gebruik gemaakt van drums, gitaren en mondjesmaat wat blazers. Productie technisch weet Matt Maltese op alle vlak zeer degelijk te scoren. Het zit wat dat betreft allemaal goed in elkaar.
Als je Groot-Brittannië noemt en je noemt piano pop, dan zul je misschien gelijk denken aan de giganten Keane. En dat is precies wat ik hoor als ik luister naar Matt Maltese en Driving Just To Drive. Om het een één op één kopie te noemen vind ik wat te ver gaan, maar je hoort wel duidelijk gelijkenissen met een jonge jeugdige Tom Chaplin en zijn band op deze plaat.
Matt Maltese heeft fijn werk afgeleverd met Driving Just To Drive en ik kan mij niet voorstellen dat dit album geen succes gaat worden. Ondanks dat hij maar een aantal jaren bezig is heeft hij zich geweldig ontwikkeld en dat hoor je aan de kwaliteit van deze plaat. Dat er voor dit soort piano pop een grote markt is vind ik verrassend, maar social media kan wonderen doen. In ieder geval mooi om te zien dat authentieke popmuziek niet helemaal verdwenen is uit de muziekindustrie en dat er nog genoeg naar geluisterd wordt. Knap plaatje en zeker eentje om het warme weer mee in te luiden.
